رواية جميلتي
الفصل الثامن8
بقلم منه محمد
وليد : لقيتى ايه؟
نور : فى حته هناك ايه احنا هنرب منها بس فى مشكله
وليد بتذمر : ايه هى؟
نور : هانفك نفسنا ازاى؟
وليد : استنى انا هتصرف
نور : هتتصرف ازاى؟
بطلع "وليد" من جيبه الورانى مطوه صغيره كان مخبيها
نور : ايه دى؟
وليد : مطوه
نور : وجايبها معاك ليه؟
وليد : كنت جايبها تحسبا لاى ظرف
نور بغضب : ولما انت معاك مطوه مخلصتش بيها لما طارق مبهدلك
وليد : لعلمك انا كنت اقدر اضربه بس قولت بلاش مش هاستحمل ضربى
نور : طب اخلص يا عم البطل
وليد : اهى فكتيها
وبيكف "نور" وبيرحوا عند الفاتحه وبيطلعوا منها هما الاتنين ويهربوا
___________________________________________________
بيجى "طارق" واكنه كان مستنهيم يهربوا الاول 🤦🏻♀️
طارق : ايه ده راحوا فين دول؟
وبينادى على رجالته
طارق بغضب شديد : دول ازاى هربوا وانت موجودين
بيبصوا الحراس لبعض بخوف
احد الحراس بخوف : بصراحه يابااااشا بصراحه مكناش موجودين
طارق بغضب اكبر : ناااااااعم، انتوا اغبياء ازاى ايدكوا مهمه سهله زى دى وتشبوها وتمشوا، ماشى حسابكوا معايا بعدين المهم دلوقتى نشوف طريقه نرجعهم بيها ازاى؟
احد الحراس : هانعمل ايه ياباشا
طارق بشر : استنى دلوقتى وبعدين هاقولك تعمل ايه؟
__________________________________________________
بييفضلوا "وليد" و "نور" يجروا كتير لحد اما بيلاقوا تاكسى ويركبوا فيه
وبيأجروا شقه ف فندق مش معروف (لوكنده)
نور : هانعمل هانفضل هاربنين كده كتير
وليد : لا طبعا ده وضع مؤقت لحد ما نقدر نتخلص منه طارق
نور : انا خايفه اوى
وليد : متخفيش انا جمبك
وبياخده ف حضنه وبيمسح على شعرها بهدوء
وليد : عارفه يا جميله معلش انا كل شويه اغلط واناديكى ب جميله غصب عنى انا خدت ع الاسم عارفه انا مش
اول لحظه شوفتك فيها وانا مجاش على بالى غير انك جميله، وانت فعلا جميله جميله ف كل حاجه جميله ف شكلك جميله ف ف
روحك كل حاجه فيكى حلوه وسوا بقى كنتى جميله او نور ف انا بحبك زى ما انت
، جميله جميله، جميله انت مبترديش ليه؟، جميلاااااا
وبتطلع كل ده نايمه ومسمعتش اى حاجه من الكلام اللى هو قاله عنها 🤦🏻♀️
وليد : كده يا جميله حبكت تنامى دلوقتى، بس بردو قمر حتى وانت نايمه
وبيبوسها من راسها وبينام هو كمان
وبيناموا هما الاتنين وهما مش عارفين ايه اللى طارق ناوى عليه