الفصل الخامس والعشرون25
بقلم علياء خليل
تانى يوم الصبح صحيت ورد ملقتش صقر نايم جنبها و لا فى البيت كله فضلت تتصل بيه ملوش اثر لحد ما قررت تخرج تدور يمكن بيتمشى بره
و لسه بتفتح الباب لقيت صقر خارج من الشالية اللى قدامهم و كانت صاحبة الشالية سيدة ثلاثية العمر تدعى منى و كانت بتعدله لياقة القميص و بتبتسمله
ورد : 😳🥺
صقر لمحها واقفة و رجع على الشالية تانى
صقر دخل الاوضة فجأة لقى ورد بتغير هدومها دخلت الدولاب من الكسوف
صقر ضحك على كسوفها منه و كل تصرفاتها الطفولية و اتجه ناحية الدولاب و فتحه وجد ورد مستخبية وسط الهدوم
صقر قرر يبطل يخليها تفتكر أنه طول الوقت بيفكر فى الموضوع ده و يتعامل ببرود
صقر اخد قميصه و خرج بدون و لا كلمة
ورد اتفاجت كانت فاكرة هيستغلها فرصة كملت لبس و خرجت بعصبية
ورد : كنت فين
صقر : ما انتى كنتى واقفة و شايفة
ورد : و الله ده انت حتى مانكرتش
صقر : و أنكر ليه أنا مش بعمل حاجة غلط
ورد : و الله بجد و كنت بتعمل ايه عندها يا صقر و مين دى اصلا
صقر : دى مدام منى سيدة أعمال و بينى و بينها شغل
ورد : امممم شغل 🙄 …. شغل ايه ده اللى يخليك تروح لها بيتها و كمان تعدلك لياقة القميص و فجأة ورد اقتربت من صقر جدا و غرست راسها فى رقبته
صقر بابتسامة بلهاء : ورد كنت عارف انك …
ورد بمقاطعة : انت ايه البرفيوم اللى فى رقبتك ده يا بيه
صقر : معرفش ممكن و هى بتعدل اللياقة
ورد بعصبيه بدأت تفك زراير قميصه
صقر : انتى مالك على الصبح يا ورد
ورد مسكت القميص
ورد : مش عايزة اشوفك لابس القميص ده تانى
صقر : حلو اوى شكلك و انتى بتغيرى عليا
ورد : انت كنت بتعمل عندها ايه
صقر : كنت بشرب معاها فنجان قهوه دار الروايات و بتتكلم فى الشغل و عزمتنا بكرة على حفلة عملها
ورد: أنا مش هروح
صقر : مينفعش يا ورد
ورد دخلت الحمام تغسل القميص و هى مضايقة
صقر وقف قدام باب الحمام
صقر : امممم…. تيجى ننزل
ورد : لااا
صقر : هوديكى تركبى مركب و نروح ملاهى
ورد لبست و هى عاملة نفسها مقموصة
صقر : افردى وشك ده
ورد : انت بتحبنى يا صقر
صقر : هو ده سؤال المفروض اصلا أنا اللي اسالك قدامى يا ست هانم و انتى حلوة كده
على بليل بعد ما ورد و صقر رجعوا و كان كل واحد فيهم تعب من كتر اللعب و المشى ناموا زى كل يوم ورد في الاوضة و صقر على الكنبة
بليل صحيت ورد على صوت ك*سر حاجة بره
فتحت باب الاوضة لقيت منى بقم*يص النو*م و صقر بدون تيشيرت
ورد : 😳😳😳