رواية يوميات بنات
الفصل الثالث3
بقلم منه محمد
ف اليوم التالى كانت "منار" ذاهبه الى كليه وذهبت معاها اختها لكى توصلها ثم تذهب اللى العمل، وجدوا ف طريقهم "عمرو"
عمرو : صباح الخير
مريم : صباح النور ازاى حضرتك يا استاذ عمرو؟
عمرو : هو انتوا رايحين ف حته؟
مريم : اه هاروح الشغل واوصل منار الكليه
عمرو : طب محتاجين اوصلكوا
مريم : لا لا مفيش داعى احنا هنتصرف مش عايزين نتعبك معانا
عمرو : لا مفيش تعب ولا حاجه انا كده كده رايح الشغل هتخدكوا على سيكتى
مريم بهمس : ايه رايك يا منار نروح معاها
منار بهمس هى الاخرى : هو ايه اللى نروح معاها لا طبعا مينفعش عيب
مريم : ايوه صح عندك حق عيب
ثم وجهت كلامها له : لا مفيش داعى يا استاذ عمرو احنا هنتصرف متقلقش شكرا لحضرتك
عمرو : زى ما تحبوا عن اذنكوا
ثم ركب سيارته وذهب
مريم : يلا بينا احنا
منار : يلا
____________________________________________________
كانت تجلس ف الكليه تتحدث مع صديقتها
ياسمين صديقه منار : بس بصراحه اختك عندها حق هو متخرج وبيشتغل وانت لسه بتدرسي ف اكيد هايشوفك صغيره
منار : طب اعمل ايه يعنى عشان ابان كبيره قدامه و ميشوفنيش طفله
ياسمين : مش عارفه هو اكبر منك بقد ايه؟
منار : ١٠ سنين
ياسمين : عاااشر سنين يا مفرتيه ده انا قولت بالكتير اربع سنين لا مش هاينفع ده مش هاينفع
منار : ليه مش هاينفع ف مهو مؤدب و محترم و بيشتغل و زى الفل
ياسمين : هو بيشتغل ايه؟
منار : مهندس
ياسمين : الله مهندس ويلبس بقى الخوذه ويروح بقى المواقع اللى ف الصحراء دى عشان يبنوا ناطحات سحاب
منار : لا هو مهندس برمجه
ياسمين : يعنى ايه؟
منار : اللى هما بيعملوا ابليكشنات اللى ع الموبايل
ياسمين : ايوه عرفته زى بيل جيتس كده ده احلى
اقولك على حاجه السن ده مجرد رقم ف البطاقه اتجوزيه عادى ميهمكيش
منار بضحك : والله طب اعمل ايه يعنى؟
ياسمين : سهله ابعتيله كل يوم اكل بس تكونى انت اللى طباخها عشان يعرف انك ست بيت شاطره
منار : يا سلاااااااام
ياسمين : اسمعي مني انا ست خبيره ف توفيق راسين ف الحلال
___________________________________________
عادت "مريم" الى منزلها متعبه بعد يوم طويل وشاق
اخرجت المفاتيح لفتح الباب
وعندما دخلت وجدت اخر شئ كانت تتوقع وجوده "باسل " ابن خالتها المزعج
باسل : بنت خالتشييييى
مريم فى سرها : استغفرالله العظيم من ذنب عظيم ايه اللى جابه هنا ده
ثم اجابته ببرود : كويسه الحمد لله عن اذنكوا ثم ذهبت اللى غرفتها و اغلقت الباب
ظلت حبيسه الغرفه الي ان جائت اختها
منار : ايه ياوليه قافله على نفسك الباب ليه؟
مريم : يعني مش عارفه ليه ابن خالتك العسل باسل كان هنا
منار : ااااه و جاي ليه؟
مريم : ان ايش عرفني انا سلمت ودخلت ع الاوضه على طول
منار : طب ياختي تقدري تطلعي عادى هو خلاص مشي
مريم : اخيرا ده انا جعانه و ذهبت مسرعه الي المطبخ
منار : مفجوعه بس همك على بطنك
____________________________________________________
كانت ف المطبخ تحضر لنفسها اى شئ تأكله ف اتت امها وعلى وجهها ملامح الغضب
الام : انت يابت مش هتبطلى الحركات اللى بتعمليها دى
سايبه ابن خالتلك ومشيته ليه كده حرجتيه
مريم وهى تأكل : هو ده بيتكسف بردو، هو كان جاي ليه صحيح؟
الام : كان جاي يأخد الكاب بيقول انه نسيه هنا امبارح
مريم : ايوه ايوه منا واخده بالى نسيه مش عامله مسمار حجا عشان يجي تاني
الام : ومن غير ما يعمل ياختي بيت خالته ويجي ف اى وقت
مريم : شوفي يا امي انا عارفه الحركات اللى انت بتعملوها دى ومش هتيجب معايا سكه
الام : حركات ايه يابنت ياقليله الادب انت
مريم : جو بقى انت لبنت خالتك وبنت خالتك ليك والكلام ده انا استحاله اتجوز الكائن اللزج ده
الام : امشي يابت من هنا
ركضت مسرعه اللى الغرفه وهى تضحك
وجدت اختها تقف ف النافذه، ابتسمت بخبث وارتدت حجابها وذهبت اليها دون انت تشعر بها
مريم بخبث : بتعملي اييييه؟
منار : انت على طول كده تخضيني
مريم : هو عموره واقف هنا ولا ايه؟
منار : شششش وطى صوتك
كان قد عاد للتو وخرج من سيارته
حاولت " مريم" الايقاع باختها
مريم : امور اوى صح
منار بهيام : اوى اوى
مريم : قفشتك هههههه، كنت عارفه انك بتكراش على عمرو
منار بتوتر : لا انااااا
مريم : بس بقى ما خلاص عرفنا كل حاجه كل شجن انكشفن وبان هاهااااع
منار : طب متساعديني بقى بدل ما انت بتتريقي عليا
مريم : اه طبعا وماله خاليكي تتجوزي واخلص منك
____________________________________________________
مرت الايام والامور عاديه لاشئ جديد
وفى يوم من الايام كانت "مريم" عائده من عملها وكان الجو شديده البروده والامطار كانت غزيره كانت تقف تحت احد المبانى الا انت تهدى الامطار
رأت عربه تقف امامها و اطل منه شخص تبغضه كثيرا