رواية هل يشفع الحب
الفصل السادس والسابع والعشرون
بقلم دينا عماد
"انا اتسرعت وغلطت ياماما ولازم الغلط يتصلح"
"يتصلح ازاى يعنى؟"
"اطلقها...الحمدلله انى مخلفتش منها... كفاية اوى كده انا محبيتش ولا هحب غير عالية...منكرش انى نفسى ف طفل...هموت وابقى اب بس ربنا مبيتعاندش... انا تعبت اوى ال3 شهور اللى فاتوا وعايز ارتاح"
نرجس بفزع
"طلاق؟؟ طلاق ليه بس... اعوذبالله متخليش الشيطان يخرب لك بيتك"
"بيت ايه؟؟بيتى انا خربته فعلا لما اتجوزت على عالية وطلعتها م البيت...ماما..انا مش مرتاح وتعبان مع مها جدا واللى غلط لازم يصلح غلطه"
"وهى عارفة الكلام ده؟؟؟ طلبته يعنى؟"
"لا طبعا"
"وهتطلقها ازاى"
"هو مش انا الراجل واقدر اطلقها"
"اه ...بس عارف انت هتدفع قد ايه لو طلقتها"
"ايه؟"
"لانها مطلبتش يبقى كل حقوقها هتاخدها... مؤخر ومتعة وعفش... معاك تدفع؟"
سكت طه يفكر...لانه مفكرش ف الفلوس
"هااا...معاك تدفع...ولا زى كل مرة انا اللى المفروض ادفع كل حاجة"
"انا مطلبتش منك حاجة ياماما... انتى اللى اختارتى مها وانتى اللى اتفقتى معاها على كل حاجة... غلطتى انى سكت على كل ده... منكرش انى كنت مطنش علشان نفسى اخلف بس انا كنت فاكرها هتبقى كويسة...والله لو كانت كويسة مكنتش فكرت اطلقها وقلت ده نصيب وحصل وخلاص حتى لو طلعت زى عالية ومخلفتش...انما انا لا حبيتها ولا هى كويسة معايا ولا بتحترم ظروف عالية ولا حبى ليها"
"يا طه انت بتتكلم ف ايه... انت عايز واحدة تحب ضرتها"
"مقلتش تحبها...وحتى لو بتكرهها متفضلش تتكلم عنها وحش قدامى احتراما ليا على الاقل...ما عالية اهى ياماما ...سمعتيها مرة بتشتم ف مها ولا بتتكلم عنها باسلوب وحش؟؟ واكيد مش بتحبها"
سكتت نرجس... وسكت طه
"وبعدين...انا اتهريت مصاريف عليك يا طه وعلى جوازاتك"
"عارف وكفاية اوى كده...هحاول اتصرف"
"متزعلش منى علشان الفلوس...وبعدين انا مش معاك ف حكاية الطلاق دى...اصبر شوية يمكن تخلف"
"انا مش عايز استنى علشان مش عايز منها عيال... مش عايز حاجة تربطنى بيها اكتر من كده"
"للدرجة دى؟؟"
"ايوه...انا بعاملها بالمقولة ... ان احبها اكرمها وان لم يحبها لم يظلمها...مش هظلمها ولا اظلم نفسى واظلم عالية وافضل معاها"
"والخلفة...ان مكنتش ارتحت مع مها نشوف واحدة تانية"
رد بحزم"ماماااا...لا تانية ولا تالتة كفاية اللى انا فيه...هستفيد بإيه لو خلفت عيل ومُت وملحقتش اربيه"
"كفى الله الشر انت بتقول ايه"
"ماهو حرق الدم اللى انا فيها من مها ممكن اوى تموتنى"
"خلاص ياطه...انت حر واعمل اللى انت عايزه"
"ممكن نرمين متعرفش حاجة من اللى قلناها دى علشان لسانها طويل وهتروح تقول لمها"
"طيب ولو انى الحركة دى ممكن تقطع علاقتهم ببعض"
"خايفة على صحوبيتهم ومش مهم عيشتى معاها"
"لا خلاص ...راحتك تهمنى"
********************
عالية وطه بيتغدوا... ونرمين معاهم
نرمين...خلصت وقامت
طه وهو قايم"تسلم ايدك يا عالية... مبحسش بطعم الاكل غير من ايدك"
عالية"الف هنا وشفا...اعملك شاى دلوقتى ولا لما تقوم م النوم"
طه بصوت واطى
"متعمليش حاجة عايز اتكلم معاكى"
"حاضر هلم الغدا لحد ماتغسل ايدك واحصلك"
**********************
عالية داخلة الاوضة...وطه قاعد على السرير
عالية بتقفل باب الاوضة وهى داخلة
"خير ياطه...صوتك قلقنى"
قعدت جنبه... مسك ايدها وباسها
"سامحينى على كل اللى حصل الفترة اللى فاتت...كل حاجة هتتصلح قريب ان شاءالله"
طبطبت عليه
"اسامحك على ايه...انا مزعلتش منك علشان اسامحك...انا مقدرة ظروفك...كفاية انك مفرطتش فيا"
"افرط فيكى...ياعالية انتى مش عارفة قيمتك عندى ايه...انتى روحى وحياتى لما ببعد عنك مبحسش بالحياة"
"ياحبيبى ربنا يخليك ليا"
"انا خلاص..هصلح كل اللى حصل واطلق مها"
اتفاجئت عالية... فرحت لحظة وفكرت لحظات
"مالك ياعالية...مش ده رد الفعل المتوقع منك"
"تطلقها ليه؟"
"علشان مش مرتاح معاها"
"هى طلبت الطلاق؟"
"لا ومتعرفش حاجة"
"عايز تغدر بيها يا طه....حرام"
"انتى هتجنينى...انا عايز اطلقها علشان ابقى معاكى لوحدك...انتى مش عايزانى معاكى؟"
"ازاى ...عايزاك طبعا...بس انا لما فكرت انى ممكن كنت ابقى اللى مكانها ...حسيت انها غدر"
"ربنا حلل الطلاق"
"لما يكون فيه سبب"
"اخر حاجة كنت اتوقعها انك انتى اللى تدافعى عن مها...مها اللى انا متأكد انك مبتحبيهاش وهى كمان مبتحبكيش...واى موقف بيجمعكم ببتعمد تضايقك...يبقى ازاى كلامك ده"
"انا مبدافعش عن مها...انا مش عايزاك تظلمها...بس"
"خايفة انها تتظلم ....ومش خايفة اننا احنا ال3 نبقى مظلومين"
سكتت عالية...فرحانة بكلام طه وف نفس الوقت بتحط نفسها مكان مها...تتضايق
"خلاص ياعالية انا فكرت وقررت واتكلمت مع ماما كمان"
"مامتك عرفت؟؟"
"ايوه"
"وقالت ايه"
"عادى...قالت استنى شوية ولما قلتلها انى خلاص مش ظايقها سكتت...بس اللى قابلتنى دلوقتى مشكلة تانية"
"خير"
"طلاق مها هيكلفنى كتير وزى ما انتى عارفة مفيش فلوس وماما شالت ايدها"
"والعمل؟"
"بفكر ابيع العربية"
"ازاى...انت بتسافر بيها علشان تجيب بضاعة للمحل ...وكمان بتنفعك ف مشاويرك...هتقدر تستغنى عنها ازاى"
"مش عارف...ما انا كمان معنديش تصرف تانى"
"مش عارفة ياطه... ربنا يفرجها"
وفجأة خطرت على بال طه فكرة
"جت لى فكرة تانية"
"ايه"
"ابيع الشقة... ونجيب شقة تانية بس نطلع فرق...ادفع لمها مؤخرها ونرجع نبدأ العلاج من اول وجديد وان شاءالله ربنا يكرمنا"
عيطت عالية من الفرحة...حضنت طه
"يااااه...انا بحبك اوى ياطه...ربنا يخليك ليا"
"ويخليكى ليا ياحبيبتى"
**********************
طه فى المحل مع نرجس
يرن موبايله
"ايوه يامها...كويس... انتى كويسة؟؟ لا مش النهاردة...بكرة بالليل هاجى لك... اه عايزة ايه مش سايب لك مصروف البيت... بلاش حجج يامها الاسبوع اللى عند عالية مخلصش ومش هاجى البيت الا بكرة بالليل... ماشى روحى لمامتك لو عايزة تباتى عندها وترجعى بكرة براحتك...مع السلامة"
قفل مع مها... نرجس كانت سامعاه
"ماهى كويسة اهى يا طه... ماتشيل الفكرة دى من دماغك"
"هتتغرى بمكالمة تليفون... العيشة معاها صعبة اوى ولسانها طويل...بتتصل بتتحجج انها عايزة فلوس وانا قبل مااروح لعالية بسيب لها اللى يكفيها وزيادة"
"وهتعمل ايه ف الفلوس"
"كلمت سمسار يشوف مشترى للشقة وابقى اشوف شقة اقل شوية واخد الفرق"
"والعفش"
"على مهلى ابقى اجيب واحدة واحدة...ماهى برضه مش هتاخد العفش كله...اللى هيتبقى هبقى اكمله"
"وهتبيع الشقة ازاى وهى مش عارفة...اى مشترى هيبقى عايز يتفرج عليها"
"هقولها...لما اروح لها هقولها...كده كده ايامى عندها بتبقى عكننة فمفيش حاجة هتختلف لما تعرف"
"ربنا يستر"
**********************
طه وعالية ونرجس ونرمين قاعدين بيتعشوا
رن جرس الباب
قام طه يشوف مين...اول ما فتح الباب
"مهااا!!...ايه اللى جابك الساعة دى"
اول ما سمعوا اسم مها...نرمين قامت تجرى تسلم عليها
وعالية قلبها اتقبض...ونرجس فضلت مكانها
مها حضنت طه
"حبيبى عندى ليك مفاجئة"
نرمين وهى بتسلم عليها"ادخلى طيب"
دخلت وسألها طه
"الساعة 12 يامها...ايه اللى مخليكى ف الشارع لحد دلوقتى"
مها بعد ماسلمت على نرجس...وتجاهلت وجود عالية
"مش قلتلك رايحة مع ماما مشوار"
طه"ايوه كل ده مشوار؟"
مها"مش تعرف المفاجأة الاول"
سكتت لحظات محدش اتكلم ...وكملت بفرح
"انا حااااااامل"
لحظة صادمة للكل الا نرمين ... اجبرتهم على السكوت لتقبل واستيعاب الكلمة...لاظهار رد الفعل المناسب
نرمين بتباركلها بفرحة...نرجس قامت سلمت عليها وباركت لها وباركت لطه
طه اول ما سمع انها حامل...بدأ الامل يصحا ف خياله من اول وجديد...بقى يتخيل ابنه وهو بيشيله...وهو بيحضنه... وهو بيقوله يا بابا...وهو بيكبر وف المدرسة... وهو كبير وبيتخرج
صور متتالية جت ف خيال طه...اجبرته على الابتسام بفرحة
اول ما ابتسم بفرحة...انسحبت عالية بسرعة ودخلت اوضتها
مها بتبص عليها وهى داخلة اوضتها
"شايف...بدل ما تقولنا مبروك جريت ازاى...غلاوية اوى"
طه بيقول لمامته
"شايفة...شايفة الطريقة اللى بتتكلم بيها"
مها"وانا قلت حاجة غلط...انت مش شايف"
نرجس"خلاص بقى... هى كمان معذورة ...سيبيها"
نرمين"عايزين بقى بنت ولا ولد؟"
مها"نفسك ف ايه ياطه"
طه بأمل"اى حاجة...اللى يجيبه ربنا خير"
مها بتقرب منه وبتقف قصاده
"مش هتغير هدومك علشان نروح"
طه بيرجع لورا
"مش اتفقنا بكرة بالليل"
مها"افرض تعبت وانا لوحدى... يرضيك ابقى لوحدى وعلى فكرة الدكتور قالى مش كويس عليا حرق الدم وممكن يسقطنى...لو مش مصدقنى تعالى معايا وسأله"
نرجس"ربنا يكملك على خير... اوعى تزعلى نفسك ف اى حاجة ابدا ...وترتاحى يامها"
مها"حاضر"
ببتص لطه"هاا..يالا بقى..ده انا من امبارح نفسى ف بيتزا وشامة ريحتها"
نرجس"ده وحم... جيبلها ياطه اللى بتتوحم عليه اوعى متجيبلهاش"
مها"يالا بقى يا حبيبى...ابنك نفسه ف بيتزا"
**********************
عالية ف اوضتها بتعيط بصوت واطى
طه داخل الاوضة... شافها بتعيط
هرب الكلام من على لسانه
"طيب قوليلى اعمل ايه؟؟ انا كنت خلاص هطلقها... مش عارف اقولك ايه...حقك تزعلى زى ما انا زعلت ان ابنى مش منك انتى"
دمعت عيون طه وهو بياخدها ف حضنه
"مش هعرف افرح وانتى زعلانة...انا مبقاش ف ايدى حاجة يا عالية...مش هقدر اطلقها بعد ما الحلم قرب يتحقق... فكرة وجود طفل يبقى ابنى ...مجرد ما تخيلتها فرحت مابالك لما يبقى حقيقة"
بيتكلم وهو زعلان علشان عالية وفرحان بأمل الطفل
"انا مش زعلانة منك...انا كمان كان نفسى يبقى لى طفل منك بس هعمل ايه...غصب عنى معرفتش احقق لك الحلم ده"
"ياحبيبتى انا عارف انه غصب عنك...وبقى غصب عنى انها هتفضل معايا"
"وانا مطلبتش منك تطلقها"
"عارف...متعيطيش ياعالية علشان خاطرى"
مسحت دموعها
"حاضر"
قام وقف وهو مرتبك
"انا... اصل الدكتور قالها... هى جت علشان تقولى ان مش هتقدر تقعد لوحدها لتتعب"
هزت راسها
"طبعا...انا مجربة وعارفة...روح معاها يا طه"
قعد جنبها تانى
"انا مبرتاحش غير معاكى"
"هنعمل ايه بقى ف نصيبنا... قوم ومتشيلش همى...مبروك ياطه"
*****************
عالية قاعدة عند هدير...وماسكة ابن هدير
هدير بتقدم لها طبق كيك
عالية"كل سنة وهو طيب....عقبال 100 سنة"
هدير"وانتى طيبة ياعالية... احكى لى المنيلة ولدت ولا لسه"
عالية"لسه...بس قربت"
هدير"الهى تفطس وهى بتخلفهم"
عالية"يا شيخة حرام عليكى...ربنا يقومها لولادها بالسلامة"
"ايه دى البت دى راجل زى الفل واول ما اتجوزت حملت ف توأم... صحيح الحظ لما يآتى يخلى الاعمى ساعاتى"
عالية بتضحك"ضجكتينى ياهدير والله ومن زمان مضحكتش كده"
"ياختى اضحكى اضحكى...قوليلى وطه عامل ايه معاكى"
"كويس الحمدلله"
"مرجعش لنظامه القديم تانى"
"هه...رجع ايه بس...ده لو جالى وناوى يبات يوم التليفونات تشتغل واشى تعبانة اشى ودينى للدكتور اشى معرفش ايه"
"ومبتروحش عند امها ليه وتريحنا"
"متحججة بجوز امها وانها مش هترتاح الا ف بيتها"
"وطه يعنى مش شايف"
"شايف بس هيعمل ايه...بيكلمنى كل يوم وكل شوية بس طبعا مش قدامها...علشان متعملش مشاكل"
"وطبعا بعد ماتخلف الوضع مش هيتغير كتير هتتحجج بالعيال"
"اكيد"
"مش عارفة اقولك ايه"
"قوليلى ربنا يصبرنى.. وخصوصا الزفت طارق ده مش عارفة اعمل معاه ايه"
"عمل ايه تانى... مش فضل ميجيش شوية بعد ما شفتيهم"
"شوية ورجع ييجى تانى ف غيابهم ونرمين مقوياه طبعا... بعد ماكان مزودها اوى فحركاته ونظراته .. دلوقتى بقى كلامه كمان ومعرفش جاب رقمى ازاى واتصل بيا بيقولى عايز اقابلك بره من غير ماحد يعرف"
"وعملتى ايه"
"قفلت ف وشه طبعا وبعدها قفلت التليفون ساعة كده وبعدين فتحته"
"هو انتى ليكى ف كل خرابة عفريت"
"شفتى!!"
"بت ياعالية... طارق ده مش كان معاهم ف الكلية"
"اه"
"يعنى صاحب ريا وسكينة اوى...ليكونوا مسلطينه عليكى علشان يوقعوا بينك وبين طه ولا بعد الشر يخلوه يطلقك"
عالية باستغراب
"معقول؟؟؟"
"ليه لأ... نرمين علشان تبعدك عنها وتبقى براحتها والتانية طبعا علشان طه"
"يعنى اعمل ايه؟؟ واتصرف ازاى؟؟ خوفتينى"
"هو انتى ليكى ف كل خرابة عفريت"
"شفتى!!"
"بت ياعالية... طارق ده مش كان معاهم ف الكلية"
"اه"
"يعنى صاحب ريا وسكينة اوى...ليكونوا مسلطينه عليكى علشان يوقعوا بينك وبين طه ولا بعد الشر يخلوه يطلقك"
عالية باستغراب
"معقول؟؟؟"
"ليه لأ... نرمين علشان تبعدك عنها وتبقى براحتها والتانية طبعا علشان طه"
"يعنى اعمل ايه؟؟ واتصرف ازاى؟؟ خوفتينى"
"جوزك لازم يعرف"
"يعرف ايه... اقوله انه بييجى وانى شفتهم"
"لازم يعرف كل حاجة وان الزفت ده بيعاكسك"
"اخاف...انتى متخيلة ممكن يحصل ايه"
"يحصل اللى يحصل...تضمنى منين انها مش خطة عليكى"
"وهيعملوا عليا خطة ليه...انا مبعملش حاجة لحد"
"بس وجودك مضايقهم... كلهم عارفين طه بيحبك قد ايه... وانتى عارفة غيرة الضراير"
"بس انا مهما غيرت مش ممكن اضرها"
"مش قصدى عليكى...انتى حتى مبتبينيش غيرتك... هى غيرك يا عالية...خلى بالك"
سكتت عالية تفكر فى كلام هدير
"انا هستنى شوية...لو حصل جديد هبقى اقول لطه لما اشوفه"
*********************
مها قاعدة على السرير... بتكلم طه ف التليفون
"الو...انت جاى امتى ياطه"
"انا لسه ف المحل"
"انا تعبانة اوى"
"حاسة بإيه"
"ضهرى بيوجعنى"
"اتصلتى بالدكتور"
"لما تيجى انت كلمه"
"ماتكلميه لحد ما اجى"
"افرض قالى تعالى ولا طلعت بولد اعمل ايه...مش لازم تقعد ف المحل للاخر...انا تعبانة وانت سايبنى لوحدى...مش خايف يحصلى حاجة وانا لوحدى"
"خلاص يامها...شوية وجاى"
"متتأخرش ...جعانة ومش قادرة اقوم اعمل حاجة آكلها"
"طيب متتعبيش نفسك... اجيبلك حاجة وانا جاى"
"هفكر واكلمك تانى"
"ماشى...مع السلامة"
"مع السلامة"
قفلت مها معاه...ومسكت بطنها المنفوخة وهى بتكلم ولادها
"تعبتونى حرام عليكم"
*****************
فاتن جاية من المطبخ بصينية حاجة ساقعة
ايمن وميار قاعدين...ومامته وباباه وعبد الحميد
فاتن بتقدم لهم
"منورين ياجماعة والله... ومنور مصر كلها يا ايمن"
ايمن"ربنا يخليكى يا طنط"
ام ايمن"ده من يوم ماجه والفرحة مش سيعانى... ولا لما قال انه مش هيجدد تانى...طرت م الفرحة...والبركة فيكم لولا انه جاى علشان يتجوز كان زمانه بيجدد تانى"
فاتن"تغور الغربة...هو فيه زى بلدنا"
ام ايمن"اه والله معاكى حق"
ابو ايمن"عايزين نفرح بالعيال ياحاج"
عبد الحميد"ربنا يفرحنا بيهم..انا عن نفسى وقت ما تقولوا يالا ..احنا جاهزين...مش كده يافاتن؟"
فاتن"اه...ان شاءالله وقت ما تجهزوا هنكمل اللى ناقص"
ابو ايمن"احنا السنة اللى فاتت خلصنا الشقة وبقت جاهزة... بنقول نكتب الكتاب ونحجز للفرح ف اقرب وقت"
بصت فاتن لميار اللى شافت نظرات الفرح ف عينيها
فاتن"ايه رأيك يا عبده"
عبدالحميد"اللى تشوفيه...انا عايز افرح بيها النهاردة قبل بكرة"
فاتن"الف مبروك يا ولاد... شوف يا ايمن هتكتب الكتاب امتى وفين والفرح مش قبل شهر علشان نلحق نكمل حاجتنا ونفرش"
رد ايمن بسرعة"شهر ايه ...كتير"
ضحكوا كلهم بفرحة
ردت عليه فاتن"شوف بس حجز القاعات وربنا يسهل ان شاءالله"
*******************
طه ف الشغل الصبح...واقف بره المكتب ..بيتكلم ف التليفون
"صباح الخير يا حبيبتى...لسه نايمة"
"صباح النور...لا صحيت من شوية"
"وعاملة ايه؟"
"الحمدلله كويسة"
"رجعتى امتى امبارح"
"على 10 كده"
"10 يا عالية...ليه اتأخرتى كده...انتى مش عارفة انى بقلق عليكى"
"معلش ياطه كنت قاعدة مع هدير والوقت اخدنا...متقلقش عليا...طمنى بس عليك انت عامل ايه"
"انا...كويس"
"لا صوتك مش كويس؟"
"مفيش حاجة ...كويس والايام شبه بعضها"
"فى ايه بجد؟"
" مفيش متشغليش بالك انتى بس... قوليلى هتتغدوا ايه النهاردة"
"محشى ...وعاملة تشكيلة "
"ماتعزمينى علشان اكلك وحشنى"
"ياريت يا طه...تعالى اتغدا معانا"
" كُلى انتى مكانى بقى"
"لا تعالى انت كل بنفسك"
"مش هينفع ياعالية معلش..والله نفسى اجى بس لو جيت هدخل ف متاهات دكتور وعيا وعلاج واقعد جنبى علشان تعبانة وانا ما بصدق انزل اصلا... دى كانت امنية وراحت لحالها...المهم انتى مش عايزة حاجة...ثوانى ياعالية معايا ويتنج"
"طيب ابقى كلمنى"
"حاضر...سلام"
قفل معاها ورد على المكالمة
"الو ازيك يافاتن...فينك من زمان"
"ازيك يا طه عامل ايه"
"الحمدلله...انتى عاملة ايه"
"الحمدلله...بقولك ايه كتب كتاب ميار الجمعة الجاية والفرح كمان اسبوعين ان شاءالله"
"الف مبروك يا فاتن ربنا يتمم لها بخير...هتكبرك بسرعة"
"خليها تكبرنى بس افرح بيها...هستناكم يا طه...وهبعت كارت لابلة نرجس واكلم عالية"
"لا بلاش"
"بلاش ايه"
"متبعتيش حاجة لحد...انتى نسيتى عملوا ايه يوم الخطوبة"
"ما انا هعمل ايه ...علشانك والله"
"متقوليش انتى حاجة لحد وهاجى لك انا وعالية ان شاءالله"
"ان شاءالله...تنوروا وهستناكم"
*******************
عالية لابسة وخارجة من اوضتها
نرجس قاعدة"انتى نازلة؟"
"اه ياماما...رايحة لهدير"
"طه عارف؟"
"اه"
"طيب مع السلامة"
نزلت عالية...وهى ع السلم قابلت طارق طالع
"عالية!!"
ارتبكت... وخافت... تماسكت
"سلامو عليكو... مستنيينك فوق"
نزلت بسرعة من جنبه... نزل وراها بسرعة شدها من ايدها
وزقها ف الحيط ووقف قصادها وهو ساند ايديه الاتنين ع الحيط وهى ف النص ومقرب منها اوى
"انتى بتتهربى منى ليه"
من الخوف بدأت ترتعش وتعيط
"انت عايز منى ايه...انا عملت لك حاجة "
"وانتى خايفة كده ليه"
سابها ورجع لورا اشفاقا على خوفها
كانت بتعيط
"متخافيش انا مش هعملك حاجة...بس رد فعلك غريب اوى"
"حرام عليك... انا عمر ما حد مسكنى كده الا جوزى...سيبنى ف حالى الله يخليك انا كل اللى بترجاه م الدنيا الستر"
"انتى غريبة اوى...جوزك سايبك وعايش حياته مع واحدة تانية وانتى مجرد ما قربت منك من غير ما المسك عملتى كده"
ردت وهى نازلة تجرى
"مش انا اللى غريبة...اللى بيستحل الحرام هو اللى غريب"
نزلت تجرى وسابته واقف مكانه
*********************
طه قاعد ف العربية...فى شارع جانبى قريب من البيت
شاف عالية جاية من بعيد...فرح لما شافها...نزل من العربية
لما قربت وشافها معيطة
"مالك؟؟"
"مفيش حاجة يالا بس نمشى من هنا"
ركبت وركب طه ومشى بالعربية
"ايه يا عالية مالك؟"
"مفيش ياطه... افتكرت حاجات ضايقتنى"
"هو انا مش عارفك...حاجات ايه اللى هتعيطك كده...حد زعلك؟؟ماما ولا نرمين حد ضايقك"
"مفيش حاجة من دى والله"
"ماتقولى فى ايه"
عالية وهى بتحاول تهدا
"هقولك بعد كتب الكتاب...ممكن"
"وليه مش دلوقتى"
"علشان نعرف نروح نبارك للناس واحنا كويسين"
"ليه انتى هتقولى ايه"
"بعد كتب الكتاب"
********************
طه وعالية قاعدين جنب بعض... وبعد كتب الكتاب ما خلص
قاموا سلموا على العروسين... وبعدين باركوا لفاتن
فاتن لاحظت تغيير على عالية...خدتها على جنب
"ثوانى ياطه عايزة عالية اسألها على حاجة لميار"
طه"طيب خدوا راحتكم...هستناكى ياعالية ف العربية"
مشى طه وسألتها فاتن
"شكلك مش طبيعى كده ليه....هما عملوا لك حاجة؟"
"لا يا ابلة مفيش حاجة"
"هو انا مش عارفاهم"
"مش هما"
"اومال مين"
"مش وقته شوفى ضيوفك وهبقى اكلمك"
"ضيوفى بيتصوروا مع العروسة والعريس...انتى فيكى ايه"
"خطيب نرمين...مش سايبنى ف حالى"
"نعم...وده عايز منك ايه"
"معرفش بس وانا نازلة قابلته طالع واتهجم عليا ع السلم من ساعتها وجسمى كله بيتنفض"
"وايه اللى مسكتك"
"خايفة...وف نفس الوقت هدير قالتلى ليكون متسلط عليا علشان يخلوا طه يطلقنى"
"احتمال والله"
"يعنى اقول لطه"
"اه طبعا قوليله...ابعدى نفسك عن اللبخ بتاعهم خالص"
"حاضر يا ابلة...معلش دوشتك ارجعى لضيوفك...الف مبروك"
"الله يبارك فيكى...هكلمك بكرة اطمن عليكى"
**********************
عالية وطه ف العربية
"هااا قوليلى بقى مالك؟"
"هقولك بس اوعدنى ياطه انك متتسرعش ف اى تصرف"
"ليه؟؟ فى ايه؟"
"احلف انك هتتصرف بعقل"
"اخلصى ياعالية...فى ايه"
"الحكاية بقالها سنة تقريبا...لما روحت عند قعدت عند مامتك... لقيت ان طارق متعود يروح عادى ومامتك مش ف البيت"
"لنرمين لوحدها"
"مش لوحدها خالص...يعنى قبل ما اروح كانت بتبقى مها ف البيت ولما روحت بقيت اكون موجودة"
واتنرفز طه
"وكل ده ساكتة ليه"
"مامتك قالت لى ملكيش دعوة وهو بييجى وانتى ف البيت وكأنك انا وخلاص...المهم بعد كده شفتهم مرة ..."
طه بيبرق"شفتى ايه"
"لا مش زى ما فهمت... بس يعنى وضع كده معجبنيش ...ميليقش بمخطوبين...واتكلمت مع نرمين وبطلوا شوية بعدها"
"شوية...هما رجعوا تانى؟"
"الزيارات بقى تتكرر بس انا مكنتش بسيبهم لوحدهم او لو سبتهم مش بتأخر كده يعنى...بس طارق بقاله فترة كبيرة بيضايقنى"
"بيضايقك ازاى"
"نظراته... حركاته... من كام يوم كلمنى ع التليفون والنهاردة وانا نازلة قابلته ع السلم اتهجم عليا...بس والله ما لحق حتى يلمسنى انا سبته ونزلت"
وطلع طه بالعربية بسرعة جنونية
*********************
نرمين وطارق قاعدين... ونرجس معاهم
اتفتح الباب بالمفتاح..دخل طه وعالية معاه
شافهم طارق قام وقف وعينيه مركزة على طه
طه راح ناحيته باندفاع...وضربه ف وشه
صرخت نرمين واتفاجئت نرجس وهى بتزعق لطه
"فى ايه"
طارق بيهجم على طه يضربه...طه كانت عصبيته اكبر ومحدش قادر يسيطر على عصبيته
نرمين"قلتى لى ايه قلبتيه كده"
طه"اطلع بره والبيت ده متعتبوش تانى"
نرجس وهى بتقف بينهم
"اهدا يا طه...اقعد ياطارق...صلوا ع النبى ياولاد"
وبصت لعالية اللى واقفة بعيد وهى خايفة وكملت
"ده شيطان ودخل بينكم"
طارق"اقعد ايه بعد ما اتطردت...انا مش داخل هنا تانى"
نرمين بتمسك فيه"لا ياطارق متمشيش...محدش له دعوة بينا"
طه"ده واحد غير امين عليكى ولا بيحافظ على شرف البيت اللى دخله"
طارق"ياعم المحموق اوى... حوش حوش بتطردنى م الجنة انا ميشرفنيش اناسبكم "
نرمين بتصرخ"لا ياطارق متمشيش...استنى ياطارق"
خرج طارق ورزع الباب وراه
نرمين بتعيط وتصرخ
"انتى قلتى له ايه... منك لله يا شيخة... الغيرة عامياكى ...عايزة كل الناس تبقى زيك كده... انتى قاعدة معانا ليه... غورى ارجعى الشارع اللى جيتى منه"
ومقدرش طه يسكت اكتر من كده على نرمين
ضربها بالقلم
"اخرسى... انتى ايه مش لاقية اللى يلمك"
نرجس"هى حصلت يا طه... هتضرب اختك كمان... الشيطانة دى قالت لك ايه قلبتك على الكل كده...وانا اللى فاكراها طيبة"
عالية"انا معملتش حاجة... مكذبتش ف حاجة"
نرجس وهى بتحضن نرمين اللى عمالة تعيط
"اسكتى بقى مش عايزة اسمع صوتك...ولا عايزاكى ف بيتى"
طه وهو بيزعق لعالية
"لمى هدومك يالا وتعالى معايا"