رواية حتي نلتقي
الفصل السادس6
بقلم شروق الجندي
كنت طايره من الفرحه ولبست أحلى فستان وميكب خفيف بس كنت مكسوفه
ومتوترة اوى وحاولت امنع ابتسامتى وانا داخله
بالجاتوه بس اول ماشوفته أبتسامتى اتحولت لصدمه)
ماما:تعالى ياحبيبتى سلمى ع أم جلال والحج
صالح(قابلتنى الست وحضنتنى وانا زى الصنم
ام جلال:أهلا بعروستنا زى القمر ياصالح اهو(بصلى من فوق لتحت وسلم بهدوء
صالح:أهلا بيكى ياعروسه
دهب:اهلا(قعدت جمب ماما وكأنى فى عالم تانى ومفوقتش غير لما لاقيت نفسى معاه لوحدى
صالح:انا مش هذؤق الكلام انا متجوز وعندى 4ولاد بس مراتى مبقتش مليا عنيا
وعايز واحده أعيش معاها فى راحه والخلفه ممنوع والشغل ممنوع ومفيش فرح ونكتب الكتاب يوم
الجمعه عشان ده اجازتى ولو نكدتى عليا هطلقك هاا ايه طلبتك(وقفت بغضب
دهب:ده جواز ولا سجن!
صالح:دى شروطى ولازم تتنفذ وإحمدى ربنا انى رضيت بيكى اصلا
دهب:ياماماا هاتى المرايا اللى جوا(دخلوا ع صوتنا بسرعه
ماما:فى ايه
دهب:اصل اظاهر ان المبقع ده معندوش مرايا فى بيتهم يشوف الكرش وخلقته
المسوسه وقرعته وجى يشترى جاريه(بعد 5دقايق
نزلوا جرى هو وامه بعد مارميت الجاتوه فى وشهم وطردتهم
ودخلت اوضتى وسبت ماما تزعق وبصيت فمرايتى:انت قوتنى ياعمرو..