رواية حتي نلتقي
الفصل الحادي عشر11
بقلم شروق الجندي
نار دبت فى قلبى ورعشه عصفت بروحى لما الدكتور قال:دلوقت تقدروا
تشوفوا الجثة وتعالوا عشان تاخدو تصريح الدفن"شكل ولاده وهما مش قادرين يقفوا وصوت يوسف وهو
بيعيط وجع قلبى اكتر ودخلوا وانا فضلت برا عشان اسيبهم براحتهم بس يامن فجأنى
يامن:وقفه ليه ادخلى معانا
دهب:خلينى بعدكم
يامن:ادخلى يادهب هو كان بيحبك واللى كنا بنتخانق عليه راح خلاص"كلمته وجعتنى اوى يعنى خلاص عمرو راح ومش هشوفه تانى
بس دخلت وقلبى بيدق بعنف واول ماشوفته صرخت وبكيت من قلبى وولاده حضنوه وعيطوا بحرقه
يوسف ببكاء:أنا آسف والله آسف كنت فاكر أن ده الصح أنا مش عايز فلوس أنا بعترف أنى أنانى وطمعت فى حبك وأنك تفضل لينا
وخوفت تاخدك مننا واديك سبتنا كلنا.يامن بيحاول يتنفس من كتر العياط:مستحيل نفرط فيك احنا غلطنا اه بس بنحبك والله رد عليا يا بابا رد والنبى دهب كمان موجوده
اهى احنا موافقين تجوز بس ارجعلنا والنبى"أنا حطيت أيدى ع بؤقى وبعيط بأعلى صوت بس صرخت بصدمه لما شوفت عمرو نطق وقال:وانا كمان بحبكم اوى"
يوسف ويامن اتنفضوا برعب وكلنا بصينا بصدمه ومرعوبين
عمرو:كان لازم اعرف ولادى بيحبونى بجد ولا فعلا هيرمونى ف الشارع بعد تعب السنين دى!!