رواية احكام اللعبة
الفصل الرابع 4
بقلم ايمي عبده
حسام : هيا فين الضلمه دى ما التكعيبه مليانه لمض ومنوره اهه
ام ريهام: ايه هو ردك حاضر على طول وبعدين كنتو بتتكلمو فى ايه
حسام :كنت بسألها أن كان يناسبها نخلى الفرح بعد اسبوعين
أم ريهام :نعععم وتسالها ليه مش المفروض تاخد اذنى الاول ولا القوالب نامت والانصاص قامت لأ أسمع أنا هنا الكلمه كلمتى والشورى شورتى (سمعوها البنات وجم جرى)
رنا:طبعا طبعا يا خالتى الامر ليكى وهو احنا لينا لازمه من غيرك آه صحيح نسيت اقولك سمعت الوليه ام شوقى بتاعه الخضره(للعلم ام شوقى وام ريهام بيكرهوا بعض جدا) بتكلم زبونه وتقولها قال ايه ان الجوازة دى فيها ان دا بقالهم شهرين كاتبين الكتاب ولا حس ولا خبر خالتى انتو لازم تعجلو مش عاوزين الكلام يكتر
أم ريهام :بقى كده بت ياريهام الفرح بعد اسبوعين لو ميناسبكيش يبقى بعد أسبوع قولتى ايه
ريهام:هاه لأ آه اسبوعين مناسب😕
بعد ما مشيت ام ريهام سلوى ورنا:لولولولولولوليييييي مبروك يا عروسه
حسام:متشكر اوى يارنا
رنا غمزتله :اى خدمه يا كبير 😉
ريهام:اخص عليكى بقى بتدبسينى
حسام:نعم ليه هو حضرتك مش موافقه اومال احنا كنا بنحكى فى ايه ولا انتى عجبك التعليقه دى يا ستى بلاش عشانى على الأقل ينتهى جو الرعب اللى انتى عيشاه ده وقال على رأى المثل وقوع البلا ولا انتظاره
سلوى:ههههههه ايه دا كله ايه دا كله وبقينا نقول أمثال كمان
حسام:البركه فيكو وبعدين حضرتك مقدمكيش غير أسبوعين هتلحقى ولا هتكسفينا(كلامه لسلوى)
رنا:ايه يابنى هيا الفرحه لحست عقلك ولا ايه منتش شايف دى سلوى مش ريهام
حسام:لا شايف ياامو نص لسان بس هو فيه فرح من غير بوفيه ولا هنأكلهم طوب
سلوى:لا يا عم أنا مليش دعوه لو الفرح باظ خالتى أم ريهام هتنفخنى وبعدين أنا عمرى ما عملت بوفيه فرح
حسام:يا ستى مفيش حاجه هتبوظ إن شاء الله وبعدين أنا دوقت اكلك وعارفه مش هجازف وأجيب حد معرفوش وانتى أولى من الغريب بس خليكى حنينه فى السعر عشان نبقى زباينك على طول
(سلوى ممرضه بس بتعشق الطبخ والاكل وبدأت تعمل ديلفرى وتبيعه فى الاول لزمايلها وبتتوسع وبقت معروفه نوعا ما وحلمها تفتح مطعم)
سلوى:امرى لله بس انا مش هاخد منك غير تمن طلبات الأكل أجرتى أعتبرها نقطة فرحكم
حسام:لا يا ماما انتى خدى حقك عشان أكل العشا بتاعنا والصباحيه عليكى وبعدين النقوط عايزينه فلوس انتى عارفه الواحد بيبقى طالع من الفرح مأشفر
سلوى:ياختتتى هيا فيها عشا و صباحيه كمان انتو مش ناويين تنيمونى لا بقى هات الفلوس هات
فات الاسبوعين وخلصوا كل اللى فاضل وعزموا الناس وحسام عزم زمايله واصحاب الشركه
((((((((((********))))))))))
ماجد جاب حاجه سهر من الدار بعد صلاه الفجر وراح الفيلا وبعدين راح جاب ام محمد ومحمود مسبش سهر لوحدها لحد ما جم صحيت سهر وفطروا مع بعض وبعد متكلموا قرروا يطلقوا بس هيا هتفضل فى البلد لحد ما يشوفو حل ومش هيعرفوا حد بطلاقهم عشان تبقى فى امان وأم محمد هتقعد معاها وماجد هيشأر عليهم من وقت للتانى أما محمود لازم يرجع القاهره يشوف اشغاله ويشوف هيتصرف أزاى مع اهل سهر
اسعد:حمدلله على السلامه نورت الشركه هاه عملت ايه طمنى
محمود:يا عم سبنى اخد نفسى الاول ايه دا الله يعينك ياهاله صحيح هيا ازيها
اسعد:كويسه الحمدلله سيبك منها وقولى عملت ايه (حكاله على كل اللى حصل بالتفصيل)
اسعد:ياااه معقول ايه العالم دى طب هتتصرف معاهم ازاى
محمود:لسه مش عارف بس حاليا لازم يفضلو فاكرين انى مطلقتش لحد مانلاقى حل
أسعد :خليها على الله سيبك ليك عندى خبر حلو حسام ياسيدى اخيرا خطيبته حنت عليه وهيتجوز اخر الاسبوع
(حسام صاحبهم من ايام الجامعه وقريب منهم جدا وخصوصا ماجد وكان معاهم من بدايه الشركه بدون مقابل ولانه شاطر فى شغله وامين كان له دور كبير فى نجاح الشركه عشان كده له 20فى الميه من الارباح )
محمود:أهو دا خبر حلو بس الواطى مقليش ليه (فى نفس اللحظه دى دخل حسام عليهم)
حسام:واطى يسلم لى أصلك النضيف بقى بالذمه دا كلام واحد المفروض انه ابن ذوات وصاحب شركه يارب هو أنا موعود بالعاهات كفايه عليا واحده مجننانى وبعدين سموك مكنتش فاضيلى عشان تعرف اه مهو اللى لقى احبابه نسى أصحابه واضح أن سهر قايمه بالواجب
محمود بعد ما ضحكته اختفت :اه قايمه بالواجب اوى
حسام:خير مالك يا محمود قلبت ليه يا جدع دانا بهزر
محمود: بص يا حسام احنا اخوات وأنا مبخبيش عنك حاجه بس انت داخل على جواز وحكايتى هتنكد عليك
حسام:ههههههه اه مانت مش عارف حاجه دا أنا عندى حما تخلى الأقرع يشد فى شعره بس اعمل ايه بحب بنتها
محمود:ههههههه يا عم المهم البت سيبك من أمها
حسام:على رأيك بلاها السيره بس برضه انت مالك (حكى محمود لحسام كل حاجه واتصلوا بماجد يعزموه وقال أنه هيجيب أحمد معاه وفى آخر الأسبوع كان الفرح )
سلوى:لولولولولولى مبروك ياعروسه( وراحت قرصاها)مين عارف يمكن احصلك فى جمعتك
ريهام:اى انتى بتستهبلى وتقرصى بجد طب وربنا مانا سيباكى(وطلعت تجرى وراها)
رنا:باااس فضحتونا أمك تحت مع ستات الحته وسامعه صوتكم ولولايا كانت طلعت ولعت فيكو و يالا يا هوانم عشان اتاخرنا
(راحو البيوتى سنتر وصاحبته اهتمت بيهم جدا لأنها صاحبه أخت حسام وبتجامله وبالليل جه حسام واصحابه واهل العروسه عشان ياخدوهم)
حسام أول ماشاف ريهام بلم ومبقاش عارف ينطق:ااااا ننتت مم احم احم ايه دا معقول انتى ريهام
ريهام بزعل:أيوه فى ايه مالك هو شكلى مش حلو ولا ايه
حسام:مش حلو قطع لسان اللى يقول كده دا القمر جنبك شوال رز
ريهام بكسوف:هههههه مش للدرجه دى
رنا:وحياه امكو ماهو وقته الناس عمالين يتفرجوا وأمك على آخرها استنوا لما تروحوا وابقو اتغزلو فى بعض براحتكو يلا
(ركبو وراحو للفرح اللى أم ريهام صممت يتعمل فى الحته عندهم عشان تعرف تعزم الكل وتكايدهم)
سلوى:امواه امواه ألفين مبروك يا قمر والله وجه اليوم اللى شوفتك عروسه ههههه
( الناس باركت للعروسين واصحابهم وجه ماجد وأحمد متأخرين يباركو لهم )
ماجد:مبروك يا عم والله وبقيت عريس وجت اللى تمشيك على العجين متلخبطوش
حسام:نعم مين دى دا أنا هدبح لها القطه من أول يوم
ريهام:فى حاجه يا حسام
حسام:هه لا ياقلب حسام دا ماجد أعز اصحابى تقدرى تقولى أخويا جاى يبارك لنا ودا أحمد ابن خالته وصاحبنا برضه
ماجد:هههههههه يا خساره الرجاله دا شكلها هى اللى هتدبح لك القطه ههههه😂
ريهام:هو فى ايه كل شويه تجيبو سيره القطط ليه
ماجد:هه لا لا ابدا ياعروسه دا اصلى بحب القطط احم ألف مبروك ياعروسه ومن هنا ورايح أنا اخوكى الكبير لو الواد دا زعلك قوليلى وأنا املص لك ودانه
حسام:تملص ودانى طب ياجدو متشكرين اوى بس مش قديم اوى الجو دا
أحمد: بطلو بقى متكسفوناش قدام العروسه
(سلم ماجد عليهم ونزل جه أحمد يسلم لقى سلوى جت فجاءه قدام العروسه وزقته من غير قصد)
احمد:ايه دا يا انسه مش تحاسبى وتشوفى انتى واقفه فين
سلوى:نعم لا يا بابا أنا أقف مطرح مايعجبنى دا أنا صاحبه العروسه
احمد:وإذا دا ميدكيش الحق تخبطى فى الناس كده
جت سلوى تكمل وصله الردح لحقتها رنا:بس اسكتى احنا متاسفين اوى يا استاذ بعد إذنك يلا اطلعى قدامى
(بارك احمد للعروسه ونزل ورنا فضلت تبستف فى سلوى عشان كانت هتبوظ الفرح بغباءها وخلتها تروح تعتذر له بس ملحقتوش وراحت رنا تكلم والدتها ومحمود راح لحسام)
محمود:مبروك ياسيدى استأذن أنا خمسه وراجع هوصل ماجد وأحمد البيت عندى
حسام:ايه دا ما لسه بدرى هيمشوا دلوقت
محمود:اعملك ايه اتاخروا فى المجى عشان احمد كان بيخلص إجراءات نقله وطبعا خلصانين من السفر ومحتاجين الراحه ولولا خاطرك غالى مكنوش جم
حسام:ماشى يا عم أنا هعديها عشان مش عاوز عكننه الليله دى خالص
يسهلو يا عم بالاذن مبروك ياعروسه لحظه أنا شوفتك فين قبل كده
ريهام:مش فاكره بس حاسه انى شوفتك قبل كده فين مش عارفة
حسام:ياختى حلوه وهتكونى شفتيه فين وهو عمره ماجه هنا ولا انتى روحتى هناك(سكت لحظه وانتبه لحاجه)ايه يكونشى شافك على الكورنيش ؟؟؟
ريهام:برافو عليك ياااه دى الدنيا صغيره اوى بس انتو تعرفوا بعض منين
حسام:أنا الحمار اللى بيشتغل معاه وعيله زيك استغفلتنى و فهمتنى انى أول واحد تتهبل وتعاكسه
محمود: اهدى يا عم انت فهمت غلط أنا مليش علاقه بيها قاطعته ريهام ودموعها على خدها:ايه انت بتقول ايه انت اتجننت لا بقى لو حياتنا هنبدأها بشك بلاها وأحنا لسه على البر واتفضل (وبدأت تقلع الدبله بنرفزة بس محمود منعها):ايه دا اعقلى يا مدام الناس بتتفرج علينا جرى ايه يا حسام مش تستنى لما تفهم الاول آه شوفتها على الكورنيش لكن متعملتش معاها خالص أنا مش حكيتلك اللى حصل اهى دى وواحده كمان أصحابها اللى راحو يشتروا حاجات
ريهام ودموعها سبقاها:كانت رنا يا استاذ قولتلك أن الحكم دا اتنفذ مرتين أنا معاك وهيا مع حد منعرفوش ومن ساعتها اتفقنا متحصلش تانى ووقفنا اللعبه عشانك وانا كنت معاك لانى بحبك ومش عارفه اكلمك فكانت محاوله غبيه من واحده أغبى للفت انتباه حضرتك
جت تمشى مسك ايدها ورجعها بشويش وقعدها مكانها:محمود معلش عاوزك تشوف حد من أصحابها وتخليه يمنع اى حد يقرب وخصوصا مامتها
محمود:حاضر بس بالهداوه مش كده عموما أنا مش هتاخر عليك هوصلهم وارجع محدش هيروحكو غيرى يلا سلام(وشاف سلوى وقلها ومشى)
حسام وهو بيديها منديل وندمان على اللى عمله:خدي امسحى دموعك دى متفرجيش الناس علينا وبعدين مكياجك ساح وشكلك بقى عجب ههههه
ريهام:وكمان ليك عين تهزر معاك حق ما انت قوى وانا مش قدك ولو سبتك أنا اللى هتفضح😢
حسام:حبيبتى ربنا ما يجيب فضايح وبعدين مهما حصل مني أو منك نزعل اه بس منسبش بعض مفهوم وحتى لو اتنرفزت عليكى فدا من حبى وغيرتى عليكى ولولا الناس كنت عرفت اصالحك بس ملحوقه أما نروح بيتنا وراح غامز لها😉
ريهام بكسوف وهيا بتمسح وشها:بس بقى مش كفايه مكياجى اللى باظ
حسام وهو بيقرب من ودنها :انتى كده احلى ستين مره على الاقل نوفر الوقت اللى هنضيعه فى شيله
ريهام:الله بقى متكسفنيش
أم ريهام:يا لهوى مزعل البت ليه يا واد
حسام:وأنا أقدر برضه دى ريهام روحى حد يزعل روحه
ريهام:الله يا حسام يا ماما مفيش حاجه احنا كويسين
ام ريهام:كويسييين طيب أما أروح أشوف اللى ورايا
رنا:ايه اللى حصل
حسام:ولا حاجه صحبتك بس بتحب تجننى
سلوى:يلا على البوفيه وقولو لى رأيكم بصراحه
(الأكل عجب الكل والعرسان رقصوا وهيصو وسط الكل والفرح انتهى ومحمود وأسعد زفوهم ومشيوا على طول لأن هاله تعبت شويه)
ام ريهام:يلا اتفضلو خلينا نخلص
حسام قافل الباب بجسمه:يتفضلو فين
سلوى:هو فيه ايه ومين دول
حسام:الست أم ريهام عاوزة لبنتها دخله بلدى بس دا على جثتى وانتو غوروا من هنا لاحبسكم حريم زباله
ام ريهام:انت بتطرد الحريم وتقل قيمتى
حسام :وهديهم بالجزم كمان ولعلمك مش هسمح لأى حد مين ما يكون يأذى ريهام وكنت سكت قبل كده عشانها مش موافقه منى
ام ريهام:يا سلام يعنى كنت بتأرطسنى طب ايه رأيك مفيش دخله وهاخد البت يلا ياريهام
حسام:بت مين اللى هتاخديها كان زمان وجبر دلوقتي مكانها معايا ولا إيه ياريهام
ريهام وهيا ماسكه ايد حسام ومستخبيه فيه:متسبنيش يا حسام (بتبص لأمها:أيوه يا ماما هنا بقى بيتى
أبو ريهام كان جاب آخره مسك ام ريهام من دراعها قوى لدرجه أنه قرب يتكسر:اتلمى بقى ولا عشان ساكت نسيتى نفسك وافتكرتى أنك الراجل هنا أنا صابر من زمان عليكى لأجل خاطر ريهام لكن قسما عظما لو مرتجعتى لبعت للماذون وعقبال ماييجى همسح بيكى بلاط السلم انتى فاهمه
ام ريهام بتبكى من الوجع والخوف:لا لا لا امرك بس هو أنا غلط فى ايه ولا هيا ام شوقى أحسن منى
رنا:ياختتتتتى ام شوقى بنتها كان مشيها شمال يا خالتى والكل كان عارف وعملوها بلدى عشان يداروا وجوزها ولا ليه اى لازمه وهيا اللى ممشياه
بعد ما انفض المولد وكلهم روحوا حسام قفل باب الشقه وبص لريهام:انتى كويسه
ريهام :الحمد لله عدت على خير ولو انى كنت مرعوبه
حسام:من ايه بس أنا كنت مرتب لكل حاجه أولا ابوكى أنا شحنته على الآخر من ساعه كتب الكتاب ولو مكنش عمل حاجه برضه مكنتش هسمح لحد يلمسك انتى عروستى انا ودى دخلتى انا المهم سيبك من الموضوع دا وانسيه لأن فيه مواضيع أهم بكتيييير نغير ونتوضىء ونصلى ونتعشى وبعديها بقى هههههه شكلك حلو اوى وانتى مكسوفة مخلينى مش قادر استنى أكتر
ربهام:بس يا حسام وطلعت تجرى من قدامه
(((((((((*******)))))))
فى فيلا محمود
محمود:جرى ايه يا احمد دا احنا اخوات ياجدع عامل فرق ليه الاوضه اللى تعجبك حط حاجتك فيها متقول حاجه ياماجد
ماجد:انا لا قايل ولا عايد فرح وسفر فى يوم واحد خلصوا عليا انا طالع أنام ولما تهمدو نامو
احمد:معلش بقى يا محمود استحملنى لحد مجيب حد ي نضف شقتى اللى هنا وهمشى على طول
محمود:يوووووه تانى يا احمد ياعم انا مبسوط بوجودك على الأقل حد يونسنى بدل ما انا لوحدى أطلع نام يا احمد انا مصدع ومش ناقصك تصبح على خير ولو مش عجباك الفيلا نام فى الجنينه
احمد :جنينه لا ياعم انا طالع أنام
محمود :ماكان من الاول هههههه
تانى يوم الصبح محمود قاعد مع ماجد وبيساله:أخبار سهر ايه
ماجد:الحمد لله بقت احسن وانا بطمن عليها دائما من أم محمد متقلقش
محمود:متشكر يا ماجد بتعبك معايا بس صحيح أحمد ماله فى حاجه مضيقاه
ماجد:والله يا محمود مانا عارف اقولك ايه ربنا يهديكى يا مريم
محمود:مريم ليه هيا عملت ايه
دخل عليهم احمد:اقولك أنا ياسيدى انا حاليا مستقر وماما شايفه انى لازم اتجوز عشان يبقى فيه حد يونسها فى غيابى (احمد والده متوفى)وقلتلها تختار لانى مش فى دماغى حد واتصدمت باختيارها
ام احمد:وهو انا هلاقى احسن من مريم بنتنا ومتربيه عندنا وهتريحنى
احمد:ماهو عشان كده مينفعش انا شايفها أختى الصغيره دى لسه فى الثانوى يا أمى مريم بالنسبه لى عيله متنفعش شوفى حد غيرها
ام احمد:لأ انا مش هشوف غيرها متتعبنيش وتزعلنى انا نفسى أفرح بيك وأشوف عيالك
احمد:وانا مقولتش حاجه بس مريم لأ دى صغيره اوى
ام احمد:ااه يانى ياتعبانه ومحدش حاسس بيا يابنى هيا غلبانه وبتحبنى وهتاخد بالها منى
احمد وهو خارج:خلاص اتجوزيها انتى انا رايح شغلى سلام
بعدساعه لقيت ماجد داخل عليا المستشفى شايل أمى ومغمى عليها
أحمد:ايه ده أمى مالها
ماجد:متقولنا أنت مش انت الدكتور برضه
بدأت اكشف عليها وأنا مرعوب وطبعا الضغط عالى عليها والسكر كمان والكارثة الأكبر أن عندها القلب ضعيف
احمد: خالتى هيا مخدتش دواها وماكلتش ودى النتيجه
فوزيه:أمك دماغها ناشفه ومش راضيه تعرفنى ايه اللى مزعلها قولى انت
احمد:هاه لا يا خالتى معرفش (بيقول لنفسه كده انتى بتلوى دراعى يا أمى )
احمد:وبعد ما فاقت روحتها البيت ووافقت على مريم خالتى وماجد معرفوش حاجه
ماجد:ايه دا أنا كنت فاكرك بتحبها طب مقولتليش ليه كنت ساعدتك
احمد:مكنش ينفع ومش هضحى بأمى عشان أى حاجه حتى لو راحتى وسعادتي