روايه كبريائي
الفصل السابع 7
بقلم هبة احمد
فريد / لو كان على حد حضرتك مكناش فكرنا ناجى
فهد / ورث بح
الحاج عتمان / هو انت هتوزع مالى وانا موجود
فهد / كل ما تملك من حقنا احنا وبس اسأله هو كان طفشان فين وليه و ياعالم الواغش اللى معاه ولاده ولا مأجرهم و لا ولاد المدام من حد تانى
روضة / طااااخ بالقلم على وشه انت بنى ادم مش محترم
نجمة / نهار احوس يابت دطلعت زينة و الله تسلم ايدك
سندس / احنا هنشوف ايام عسل شوفى اخوكى شكله عامل ازاى بقى مسخرة الصراحة
نجمة / امال مشيبا ليه يخربيت هبلك
فهد / نهار ابوكى اسود انتى بتضربينى يا زبالة و الله لا ولع فيكم كلكم
جليلة / على باب شقة الحاج عتمان انتى بنت قليلة الادب مش متربية انا اللى جاية أعلمك الادب انتى و امك
فهد / عوز يمسك روضة فريد وقفله هو و الحاج عتمان
جليلة / اضربيهم يابنات
نجمة / احنا ملناش دعوه احنا مستحيل نمد ايدينا على بنات عمنا اللى هما ضيوف عندنا
جليلة / ليه يا موكوسة ماهى مدت أيدها على الراجل بتاعنا
رسمية / اطلع برة يافهد مش كفاية امك حرمتنى من ابنى و ولاده 28 سنة انتم أية
فهد / اعتبرية مات من يوم ما طفش من هنا
جليلة / انتى جاية ليه ياهدى انا هاخرجك من هنا بفضيحة اكبر من المرة اللى فاتت
هدى / انتى ولا حاجة ادخلوا يابنات غيرو وارتاحوا من السفر
روضة / هى كلمة هاقولها انا مكنتش عوز اجاى لا انا و لا اختى بس دلوقت مصممة افضل هنا لحد ما اموت و اندفن هنا حتى لو بابا حب يرجع انا لا هتفضل زى الشوكة فى زورك
فهد / رجع علشان يمسكها
فارس / انت متخلف يابنى هو ده الترحاب بعمك و ولاده و شده هو و خالد و طلعوا بيه لشقتهم
فارس / على السلم حمد الله على السلامة نورتم و اسف من اللى حصل
فريد / لم اخوك شوية احنا مش محتاجين حاجة من هنا الحمد لله انا عندنا اللى يكفى وزيادة
خالد / رجع سلم على عمه مراد و مرأته
جليلة / هتتطلعى من هنا بفضيحة اكبر من المرة الأولى
هدى / بصت فيها وسكتت
خالد / طلع و قفل الباب وراه اطلعى حرام عليكم فرجتم الناس علينا كل اللى احنا فيه بتاع جدى ملكية خاصة له هو وبس هو الوحيد اللى يقدر يتصرف فيها مش انتى ولا ابنك
جليلة / انت موكوس زى اخوك و انت ياسبعى بقى مكنتش قادر تمسكها من شعرها تمرمط بيها الشقة و لا عامل راجل على اخواتك وبس
فهد / اقسم بالله لاخليها تبوس رجلى علشان ارحمها
فارس / د بنت جدعة و شخصيتها قوية و شكلها عندها كرامة و لو قربت ليها تانى هتخليك مضحكه فابعد عنها
فهد / انت بتحلم انا هاعرف ازاى ازلها
فارس / دى مش زى اخواتك اللى خليتهم منكسرين تقول ليهم شمال شمال يمين يمين
فهد / انزلى هاتى بناتك من تحت بدل ما يتعلموا قله الادب
خالد / اخواتك هربنين منك و من تحكماتك و ضربك فيهم
فهد/ انزلى هاتى البنات من تحت وده اخر كلام
جليلة / مش هاقدر جدك محرم عليه دخول شقتة
فارس / وانتم عوزين البنات لية ماهم قعدين عند جدهم و كمان لو حضرتك عندك دم بلاش تعامل اخواتك كده انت اية طايح فى الكل
مراد / على فكرة انتى غلطانة يا روضة
روضة / انا مش شايفة انى غلطانة يعنى كنت عوزنى استنا لحد ما يمد ايده على حد فينا او يطردنا
مراد/ لازم تعتذرى لابن عمك
الحاج عتمان / انا مش شايف ان روضة غلطانة
مراد / عمر ما حد من ولادى كان قليل الادب
روضة / صدقنى يا بابا ده انسان شكله مريض بالغرور ولو كنت سكت كان طاح فينا
مراد / وانا باطلب منك تعتذرى لابن عمك و ده اخر كلام
فريد / مينفعش صدقنى ده انسان مغرور هيفهم اعتذارها ضعف مننا
روضة / اللى تشوفة يا بابا بس ساعة ما هاعتذرة هاسافر مش هافضل هنا
هدى / هو اخد جزأئه و خلصت الليلة يلا يا بنات على النوم
قمر / ستو هو احنا هننام فين
رسمية / فى اوضتين قدامكم الاوضة اللى تعجبكم باتوا فيها
روضة / تعالى ننام فى الاوضة دى يلا يا قمر منك ليها خدو حاجاتكم من هنا
سندس / بس الاوضة دى بتاعتنا
نجمة / ايوة راحوا ناموا فى الاوضة اللى جنبآ
روضة / انا مش عوزة اتهور عليكم
نجمة / حاضر يلا يابنتى نروح ننام فى الاوضة التانية
صباح جديد
..................
صلوا على كمال الاوصاف محمد ( صل الله عليه وسلم )
فهد / بصوت عالى نجممممممممةةة سنددددددس
نجمة / قامت واقفة زلازلللللل وجت تنط من على السرير
سندس / يخربيت هبلك د الموكوس اخوكى يلا كملى نومك
نجمة / نوم أية منكم لله انا عايشة فى بيت الرعب يارب خرجنى من البيت ده فى ايد عريسى و يكون بسرعة انت عالم بحالي
روضة / مين الحيوان اللى بيجعر ده
سندس / زمانه الفهد ابن عمك
روضة / هو فعلا فهد انا كنت مرعوبة بجد بعد ما ضربته بالقلم
قمر / اة لو كان مسكك مش بعيد كان قتلك
روضة / انا حاسه بصداع جامد عوزة شاى وسندوشات اى حاجة
قمر / انا هانام شوية عندك المطبخ اعملى اللى عوزاه
روضة ،/ مس.........