رواية مشاعر متمردة
الفصل الثالث 3
بقلم أية النفري
تتجه غزل نحو الباب وتفتحه وهى تطالع امامها بجحوظ
سليم : ازيك ياغزل
غزل بنظرات مشدوهه : انت ثم ترفع حجابها على راسها
سليم : البقاء لله انا . لم سمعت ماكنتش مصدق باباكى كان اب ليا
تعقد غزل حاجباها وتهم على اغلاق الباب فيضع كف يده على الباب مانعا اغلاقة
غزل : انت عايز ايه ايه البجاحه دى انت معندكش دم جاى هنا ليه
يطالعها سليم بحزن مردفا : جيت عشان . ثم يبتلع ريقه ببطىء ويكمل عشان اطمن عليكى عارف باباكى قد ايه كان قريب ليكى وروحك فيه
غزل بغضب : وانت اخدت روحى منى خدت منى كل حاجه ثم تبكى مردفة : حتى حياتى اخدتها
سبتلى بس التعاسه والحزن والندم عارف اكتر حاجه ندمانه عليها ايه : انى حبيتك وصدقتك وانى عرفتك اصلا
وانت بكل بجاحه جاى تعزينى فى بابا الى انت كنت السبب فى حرقة قلبه عليا
حرام عليك بقى انت ايه مش اتجوزت مش بقالك حياة عيش بعيد عننا بقى معنتش تورينا وشك
سليم : غزل ثم يمسك وجهها بكفه مردفا : مش قادر اعيش من غيرك انا اكتشفت ان دنيتى فاضيه من غيرك ياغزل مش قادر اعيش فى دنيا انتى مش فيها
تدفعه غزل بقوة وتبعده عنها صارخه به : ابعد عنى
ماتلمسنيش وامشى من هنا رامز زمانه على وصول وانا مش عايزة وجع دماغ
سليم : رامز ثم ياخذنفسا عميقا ويضغط عل. شفته السفليه مردفا : رامز
لمسك مش كده .رامز قربلك
غزل باستغراب : ايه .ايه الى انت بتقوله ده وانت مالك
سليم صارخا بها : غزل ردى عليا
غزل : رامز جوزى انت فاهم يعنى سؤالك مرفوض واجابته ان مش من حقك تسأل لانك مابقتش اى حاجه فى حياتى
سليم : انتى كنتى مراتى انا
غزل : كنت .كنت
سليم بابتسامة ساخرة : كده بكل بساطه رمتينى بره حياتك
غزل : انت الى رمتنى ولا نسيت تحب افكرك
سليم : احنا لسه فيها خلينا ننسى الى فات اطلبى من رامز الطلاق وخلينا نرجع لبعض انا وانتى بنحب بعض ياغزل
غزل : نعم
سليم : سمعتينى
غزل : مستحيل فصل سليم انتهى بقى كارت محروق فى حياة غزل انت دوست عليا مره وانا هدوس عليك الف
سليم : مش مصدق ان دى انتى . مش دى غزل
الى بحبها وبتحبنى والى كنا هنبنى بيتنا سوا
غزل : لا. هى ركز كويس هى غزل بس غزل الى انت شكلتها بغباءك وتسرعك وجحودك وتخوينك ليها
انا مش خاينه علشان احب واحد زيك وانا على زمة واحد تانى يا سليم
فى قدوم فادية مردفة : طولتى كده ليه يا بنتى مين الى كان بيخبط ثم تقترب من الباب فترى سليم
فادية : انت بتعمل ايه هنا
غزل : ابدا ياماما مستر سليم كان جاى يعزى ثم تنظر لها وتكمل وماشى على طول لان دى اخر مرة هتعتب رجله البيت ده سعيكم مشكور يا ..مستر
يظل سليم ينظر لها ثم يغادر البيت
تغلق غزل الباب وتتجه للداخل
وفادية عيناها عليها
يغادر سليم العمارة فى قدوم رامز فيراه
رامز وهو يضغط على فكه السفلى : سليم
يتجه رامز للاعلى ويطرق الباب بقوة
فتفتح فادية مردفة : ايه يا ابنى مالك بتخبط كده ليه
رامز صادحا بها : بنتك فين
غزل : انا هنا اهو فى ايه
يتجه رامز نحوها بغضب ثم يسحبها من شعرها وقد التف حول قبضته فتصرخ غزل متألمه
رامز : لازم اروح لاكى واكون جمبها فى وقت زى ده بتشتغلينى ها . شايفانى قدامك قفص جوافه يابنت ال ....... ثم يصفعها بقوة
غزل : ااااه انت اتجننت
فادية : انت بتعمل ايه
رامز متجاهلا فادية : انتى لسه شوفتى جنان وحياة ابوكى لهتشوفى ايام سوده بتقابلى حبيب القلب انا حذرتك .حذرتك ياغزل وانت عارفه ان انا لدغتى والقبر
فادية : هى ماعملتش حاجه هو الى جى يعزى ومشى من على الباب ثم تتجه نحوه لتبعده عن ابنتها مردفة
سيب البت يا رامز بلاش جنان .بقولك سيبها
يدفع رامز فادية بقوة بيده الاخرى فتسقط ارضا على ظهرها وتصرخ غزل : ماما
رامز : امشى قدامى
غزل : ماما اوعى سبنى .ماما
يسحبها رامز خلفه من شعرها الطويل وهو يهتف : انا هعرفك الى يتذاكى عليا بيجراله ايه غزل : سبنى يا رامز .اااه .الحجاب .هجيب حجابى
لا يأبه رامز لكلماتها ويخرج بها وينزلا الدرج وهى تبكى : خاينى اطمن عليها حرام عليك .ماما
يخرج رامز بها الى الشارع ويدفعها داخل السيارة ويجالعهم كن بالشارع فى تعجب لما يحدث
بينما غزل تطالع حولها بخجل وتضع يديها على راسها ويديها الباديتان دون غطاء
**************
يدفع رامز غزل داخل البيت
تسقط غزل ارضا وتهم على النهوض فيمسك برقبتها بقوة
رامز : قلتلك انسى سليم ده خالص ولا ماقلتش ها .ثم يصرخ بها ردى فتنتفض وتومىء راسها بالايجاب فيضغط اكثر على رقبتها ويحدق بها بنظراته الملتهبه بينما هى تحاول ازاحة يده عنها بكلتا يديها
رامز : ايه الى لسه بينك وبينه
تبكى غزل وتلتقط انفاسها بصعوبه
يدفعها رامز بينما هى نسعل بشده وتشهق فى محاولة لالتقاط انفاسها
رامز : خروج من البيت بعد كده مافيش . لا ماما ولا بابا
غزل : را.رامز اسمعنى . ماعدتش فى حاج بينى وبينه والله ثم تسعل مجددا وتتحسس رقبتها مردفة : امى بقت لوحدها ومالهاش غيرى .
رامز : والله انتى الى ماعملتيش حساب لده ولا لتصرفاتك اشربى بقى يا حلوة
ثم يخرج من البيت
تضرب غزل الارض بكلتا يديها وتصرخ بعصبيه مردده : حرام كده بقى .حرام . حرام يارب ساعدنى
***********************
اسيل : الو ايوه ياجاسر انافى مشوار كده ع السريع فى المول وبعدين هفوت على طنط فادية
جاسر : اوك يا سولى خلى بالك على نفسك وكلمينى وانت راجعه البيت
اسيل : حاضر
جاسر : بحبك
تبتسم اسيل مردفة :وانا كمان بحبك .باى ثم تغلق الهاتف بسرعه وتقف مبتسمة
تتجه اسيل نحو سيارتها لتستقلها تفتح بابها وفجأة تفرغ فاهها وتلتفت بوجهها نحو خصرها لتجد سكينا تكاد تنغرس بها وشخصا ما قد اقترب بجسدة منها بشده حتى انها كادت تختفى امامه
كريم : وحشتينى
تجحظ اسيل بعيناها وتعقد حاجبيها مردفة بخوف : كريم
كريم : زى الشاطرة كده هتيجى معايا من غير دوشه
اسيل بذعر : على .على فين
كريم : من غير اسئلة .قدامى
تسير اسيل معه وقلبها يكاد يخترق اضلاعها من فرط دقاته الخائفه
****************************
تتصل غزل بسيف
فترى جنه اتصالها فتغلق قبضتها بضيق قائلة : زفته تانى ثم تغلق وتهم على مسح المكالمه فى قدوم سيف من الحمام فيلمحها
سيف : بتعملى ايه بتليفونى
جنه : ابدا ولا حاجه
يقترب سيف منها وياخذه من يدها قسرا ويرى الاتصال فيحدق بها ثم يعيد الاتصال مبتعدا عنها
سيف : الو ايوه ياغزل
غزل : سيف انا برن على اسيل مابتردش ارجوك ياسيف روح بيتنا وطمنى على ماما لو سمحت
سيف : حا.ا.حاضر يا غزل بس فهمينى فى ايه
غزل : رامز زقها وقعت ومعرفش حصلها ايه وخدنى من البيت غصب سيف ارجوك طمنى عليها هموت من القلق
يغلق سيف عيناه بضيق ثم يردف : حاضر ياغزل هروحلها حالا اطمنى
ثم يغلق الهاتف
***********************