رواية رسالة الي أحدهم
الفصل السابع عشر 17
بقلم بنت الجهمي
مختار / تعالى انتى ايه جابك هنا و مسكها من شعرها و اخدها ونزل
طلعت / اسف يابنتى
نرجس / المفروض انا اللى أتأسف للكل علشان عمايل امى
الحاجة حميدة / دى مكرر النكد علينا ربنا يهديها
عمر / خايف عمى فهد لما يعرف يروح يبهدلها من غير ما حد مننا يعرف
منصور / سيب العفش زى ماهو ونجيب اوضة نوم اطفال و بوتاجاز و تلاجة و غساله نص و شوية مواعين و خلصت و شقة فهد تفضل بعفشها يرحوا وياجوا عليها
عمر / هو ده الكلام الصح رجع يابنى كل حاجه مكانها
فرح / بعد عمل الأشعة على أيدها و طلعت كويسه مسكت الأجندة وقعدت تتذكر الماضى البعيد و تكتب
فرح / ماما انا جعانه و بردانه يلا نروح
قدرية / نروح ازاى دلوقت لما اخلص السلم و نروح نوضب شقة المهندس محمد نبقى نروح نجيب عشا و ابوكى ياخد بقية الفلوس
فرح / اشمعنى احنا اللى متبهدلين امال لما الست كريمة بتنادى عليه بيطلع يجرى يعملها كل حاجة
قدرية / معلش يابنتى هنعمل ايه ابوكى رافض يشتغل و انتى شايفه لو هنموت من الجوع عمره ما هيطلع يشتغل اصبرى الصبر حلو
فرح / انا شوفت أبويه بيبوس اللى اسمها كريمة وهم على السلم و لما شافتنى قالت إنها جاية تدور عليكى
قدرية / انا عارفة يابنتى و شوفتهم كذا مرة
فرح / انا مش بحب الست دى
قدرية / خدى يابنتى الفلوس دى هاتى عيش فينو و جبنه و تعالى كلى جنبى
ام على/ من السكان خدى يا قدرية كلى انتى وبنتك
قدرية / تشكرى يا ست هانم
ام على / مفيش شكر هاعملك شاى و خدى يا فرح الجاكت البسيته من الساقعة
فرح / الله د شكله جميل و حطته فى حضنها
ام على / خدى كمان الجزمة دى البسيها و عطيتها عشرة جنية هاتى حاجة حلوة ليكى انتى و ماما
قدرية / تشكرى ربنا يباركلك يا رب
بعد مسح السلم و إنهاء شغلها قدرية اخدت فرح و رجعت شقتها هلكانه فتحت الباب ودخلت سمعت صوت ضحك و هزار فى اوضة نومها
فرح / فى حد جوه انا خايفه
قدرية / اطلعى برة و اقفلى الباب وراكى
فرح / حاضر و خرجت
قدرية / فتحت باب الاوضة بتاعتها لقت حمدان مع كريمة على السرير فى وضع مخل فصرخت الحقونى ياناس
كريمة / قامت بسرعة لبست هدومها اضربها يا حمدان خليها تسكت
الناس اتلمت و دخلوا عليهم الشقة
حمدان / كل واحد يروح بيته انا راجل وليه حقوق و هى مانعة نفسها عنى
قدرية / تقوم تزنى ياواطى ياحقير
كريمة / انتى تغورى فى داهية من هنا و مسكت قدرية تضربها هى و حمدان
فرح / قعدت تصرخ سابوا امى
حمدان / زق قدرية على السلم مش عاوز اعرفك أو اشوفك تانى روحى و انتى طالق بالتلاته
بكده انتهت حياة قدرية مع حمدان وفضلت تشتغل فى تنضيف البيوت و السلالم وبنتها معاها رغم أنها قاعدة مع امها بعد أن استولى حمدان و كريمة على شقتها و عفشها
فرح / يلا ياماما نروح
قدرية / حاضر يابنتى خلصت الحمد لله
فرح / وقعت فى الميه اللى نازله من السلم
قدرية / مسكت أيدها قومى يا بنتى مش تاخدى بالك يابنتى
فرح / اشمعنى احنا كل الستات قاعده بولادها وزوجها بيجيب لها كل حاجه
قدرية / معلش يا بنتي الصبر حلو
فرح / طب انا هد......