جورج : كنت عوز اقنع الست خديجة نعمل ليها تحليل واشاعات انا شكك فى حاجة
عمر : فى حاجة معينة خير
جورج : مع الاسف هى عندها ورم فى جنبها بس هى رفضت تاجى معايا يوم ماكشفت عليها
عمر : دكتور احمد كان عارف
جورج : ايوه هو اللى بلغنى دكتور احمد بيحضر الدكتوراة دانسان قيمة وقامة علمية بس من يوم موت امه وابوه ومرأته وابنه ما اتقتلوا وهو كره عايشة المدينة وفضل يقعد هنا بعيد عن البشر
عمر : معقولة داحنا بنقعد نتريق عليه وحتى البنات بتقعد تقوله انت متاكد انك دكتور
جورج : ياريتة يرضى ياجى يمسك معايا العيادة انا مستعد اكتب نصها باسمه
عمر : طب اتقتلوا ازاى
جورج ابواه كان قاضى وحكم على مجرم ارهابى بالاعدام فاهله انتقمت منه صفوا عيلته وهو طالع على السلم شافهم وهم نازلين
عمر : انا مكنتش اعرف حاجة داتحمل كتير اوى
كان هناك من سمع هذا الحوار ودموعها اخذت تتساقط رغما عنها
سجدة : معقولة دكتور احمد شايل كل ده وكمان مستحمل التريقه مننا
لواحظ : دطلع انسان مكسور من جواه اكتر مننا
فيفى : خدى بالك منه اتزوجوا وبلاش تنبشى فى الماضى وقولى حسبى الله ونعم الوكيل فى اللى ظلمك
لواحظ : حاضر دانا دلوقت حاسة انى ولا حاجة جنبه
فيفى : يابنتى انتم الاتنين شوفتم كتير وعلشان كده هو محتاج حد يحسسه بالحنان والحب يرجعه لحياته الطبيعية وانتى كمان تكملى حياتك معاه
لواحظ : والعمل دلوقت انا مصدومة من اللى سمعته
فيفى : مش معاكى رقمه
لواحظ : ايوه معايا
سجدة : اتصلى بيه واطمنى عليه صدقينى هتفرق معاه كتير
لواحظ : انا مكسوفة بجد
سجدة مسكت الفون هو اسمه ايه
لواحظ : بابتسامة مكسورة كاتب نفسه دكتور على ماتفرج
سجدة : جابت الاسم وضغطت عليه
دكتور أحمد : اكيد انا بحلم ولا انتى طلبتى نمرتى غلط هههه مش مهم الاهم ان حد فى يوم افتكر انى لسة عايش وكلمنى
لواحظ : عامل ايه
احمد : هاطير من الفرحه
لواحظ : خلصتوا ولا لسة
احمد : الست خديجة هتقفل البيت وناجى على طول
لواحظ : خلى بالك من نفسك
احمد : انتى متأكده انك بتكلمينى انا
لواحظ : ايوه طبعآ انت شايف ايه
احمد : انا خايف تضيعى منى نفسى اعيش زى الناس
لواحظ : هنعيش بامر الله متتأخرش عليه
احمد : مسح دمعة نزلت رغما عنه وقال عيونى للقمر اوعك يكون كلامك ده مقلب منكم انا عارفكم عفريت
لواحظ : لا والله انا حبيت اطمن عليك
احمد : ربنا يخليكى ليه مكلمتك دى هتفرق معايا كتير انا حاسس دلوقت انى عايش مش ميت بالحياه
لواحظ : هاتلى شيبسى معاك وكتير علشان ولاد البشمهندس سيف
احمد : عيونى حاجة تانى
لواحظ : سلامتك فى حفظ الله
هاشم : حط ايده على كتفه لواحظ دى
احمد شاور بدماغة ايوه ومسح دموعه التى تساقطت رغما عنه
هاشم : صدقنى هى طينة كويسة بس الظروف هى اللى خليتها كده اعتبر انها كانت متزوجة ومطلقة ولا ارملة
احمد : صدقنى بصراحتها معايا انا بعتبرها بنت بنوت لسة هى اتغدر بيها زىي وزى ناس كتير وانا بعدت ناس تجيب الحيوان اللى غرر بيها والبنت اللى معاه اللى متاكد انها ليها يد فى كل شيئ زى بدرية ماقالت
يوسف : بعد اذنك انا عندى اقتراح
خديجة : اتفضل يابنى
يوسف : شعوط واللى معاه ياخدو بالهم من البيت هنا لحد ماادم يقرر هنعمل فيه مشروع ايه
فريدة : نعمله مشغل يعنى للملابس الجاهزة واللى يطلع منه يوزع على الستات الكبيرة الغلابة
يوسف : احنا انا وشهاب وهاشم نجيب المكن
أحمد : وانا القماش والخيوط
فاتن: بس القماش غالى يادكتور احمد احنا هنشتغل فترتين كلنا ونجيب شوية شوية
احمد : متستقليش بيه انا الحمد لله مستور
شهاب : احمد ده مليونير متبصيش لشكله د عنده مستشفى خاصة وحاجات كتير بس هو بيحب الهدوء والناس البسيطة
فاتن ؛ اسفة والله مقصد حاجة
احمد : ولا يهمك انا تحت امركم فى اى حاجة
يوسف : خلاص هاخلى سيف ياجى يظبط البيت علشان المكن
خديجة : لا خلى سيف للبيت اللى هيتبى ونشوف حد يظبط هنا
شعوط : اجيب اخويا مصطفى هو مهندس شاطر
خديجة : ماشى المهم تكون معاهم
يوسف : وبعد ما البنات تستلم المشغل جاهز انا عوزكم عندى فى المزرعة تشتغلوا مع الرجالة اللى فيها
شعوط : ياريت على فكرة انا اسمى تامر شعوط دى كان اسم الشقاوة
شهاب : خلاص رجع اسمك وارجع لحياتك اللى قبل الشقاوة ماشى
تامر : تمام فهمت
فريدة : يلا ياماما انا حاسة انى مخنوقة بجد
هاشم : ضمها لصدرة حاضر تعالى اركبى العربية
فريدة : هاركب ورا عوزة انام مصدعة
صالح : البيت ده بتاعى منصور بياعة ليه
عبد الله المحامى انا هاقدم فيك بلاغ فى النيابة اتهمك فية بالتزوير والاستلاء على ارضى الدوله وبيعها وكمان الاتجار فى الاغذية الفاسدة
صالح : ابقى قابلنى لو اثبت اى حاجة عليه
عبد الله المحامى : لا ياخفيف كل المستندات اللى فى الخزنة بتاعتك معايا تحب تشوف صور منها خد شوف
صالح : يانهار اسود وصلت ايدك ازاى
هاشم : ملكش فيه تبعد عن البيت تبقى فى امان تشاغب انت عارف احنا ممكن نعمل ايه
خديجة : مسكت جنبها وسندت على الجدار
احمد : تعالى ياست الكل شكلك تعبان
خديجة : بصتله بترجى انا كويسة يلا ياجماعة نمشى
احمد : خدى الحباية دى هتريحك
خديجة : تشكر يابنى
هاشم : احمد خد سوق
احمد : مليش دعوة انا هاركب ورا جنب فريدة وانت سوق يااسطى
هاشم : اتلم ياض وخد اخلص
عبد الله : الترخيص اهى ياست الكل هامش انا
ادم : كمل جميلك وطلع ترخيص المشغل ماشى
عبد الله دى ساهلة طلما انه مشروع خيرى هتطلع وانا واقف
خديجة : خد عقد البيت اهو عوز حاجة تانى
عبد الله المحامى : ايوه البنات تاجى عندى المكتب تمضى على اقرر انهم موافقين على عمل المشروع وانتى تمضى نيابة عن ادم لانه لسة قاصر
خديجة : حاضر
شهاب يلا ياشباب خدوا دول واشكروا معتز متشكر ليكم
الشباب : ده شغلنا وبعدين احنا معملناش حاجة
هاشم : يكفى وجودكم واهتمام معتز
يوسف : اركبى ياماما انتى وادم يلا ياجماعة
وتوجهوا الى طريق العودة وكلا منهم يحمل حنين وذكريات من المكان الذى ولدوا و تربوا فيه
فريدة : انت متاكد انى هاعيش براحتى محدش هيزلينى ولا هيضربنى تانى
هاشم : ايوه ياقلبى متخفيش
احمد : خد اعطى فريدة الحباية دى علشان تهدى وتنام شوية
هاشم : تشكر يا اخويه منحرمش منك
وبعد عدد من الساعات وصلوا المزرعة
يوسف : حمد الله على السلامة
بسنت : انتم جايتم عوزة حاجة حلوة
هاشم : عمو احمد جاب حاجات كتير خدوا منه
فرحة : هاتى حاجة حلوة ولمامى كمان
شهاب : البت شكلها لسعت
احمد : تعالوا معايا
لواحظ : جرت عليه ووقفت قريب منه حمد الله على السلامة
احمد : بابتسامة ممكن حضن اخوى
لواحظ : اسفة حرام عوزة ابدأ حياتى معاك من غير معصية
احمد : خدى ليكم كلكم
لواحظ : ربنا يخليك ليه
احمد : امشى ابت مش عوز اتهور عليكى
شهاب : هههه ربنا يسعدكم
يوسف : لواحظ انا وصلت للعمل فيكى كده وطلعت صاحبه عمرك هى اللى سلطته وهى اللى صورتك وبعتت الصور لاخواكى
لواحظ : بتهزر صح
يوسف : لا هى دى الحقيقة علشان هى كانت بتحب اخوكى وهو راح خطب بنت خالتك فردتله الضربه زى مابتقول فيكى
لواحظ : بس اخويا عمره لا حبها ولا اتكلم معاها اصلا
شهاب: اخوكى هياجى بكرة يحضر كتب كتابك على الزفت ممدوح السيد شاهين
ويعرف ان اخلاص رضا السيد هى السبب
لواحظ : برعب ابوس رجلك بلا
رواية / شنطة سفر
( قلوب موجوعة )
الفصل ( 32 )
~~~~~~~
=========
شهاب : اخوكى هياجى بكرة يحضر كتب كتابك على الزفت ممدوح السيد شاهين ويعرف ان اخلاص رضا السيد هى السبب
لواحظ : برعب ابوس رجلك بلاش اخويا دهيقتلينى اكيد
يوسف : لا متخفيش دهياجى هو مرأتة و ولاده وامك كما وهيفضلوا هنا لحد ما تتزوجى انت واحمد ولا رجعت فى كلامك ياض وخبط على كتف احمد
احمد : فشر ياابلتى هو انا اطول هههه شرف ليه انى اتزوج انسانة نضيفة بجد زيك يالواحظ
لواحظ : انت متأكد ان اخويا مش هيقتلنى
هاشم : لا اخواكى هيشتغل معانا هنا فى معمل الالبان وهيعيش هو وامك ومرأته و ولاده هنا
لواحظ فضلت تبكى بطريقة هستريا
بدرية من فضل انا عوزة اشوف معدومة الضمير اللى رمتنى حته لحمة
شهاب : خد ياعمر ادى عنوانها واعمل اللى قولتليك عليه
فيفى : طلعت من الشقة وشايلة فارس وفادى فى ايدها بت ياهيام سلمتى على ابوكى
فاتن : ايوه وقال انه هيجيلك فى الاحلام
سجدة : احلام سعيدة
بدرية : سعيدة مين
فيفى : مرأت امين
لواحظ : محدش عزمنى
فريدة : لا دجاتلك دعوة
هيام : الدعوة عامة
ادم : والدخول بالملابس الرسمية
سجدة : رسمية تبقى خالتك
فاتن : خالتى اتزوجت
هاشم : بس خلاص ياعجر
سيف : هههه وانا بموت فى الهبل ده
فرحة : مسكت فيفى من ايدها مامى عوزة اكل
فيفى : حاضر ياقلب مامى تعالى يا بدرية خدى فارس لحد مااحضر لفرحة تاكل
بدرية : لا ياختش خليكى بولادك وانا هاجهز الاكل
هاشم : انا مش فاهم حاجة
سيف : انا مش عارف اقول ايه او اعمل ايه
خديجة : فيفى ايه رايك توافقى تتزوجى البشمهندس سيف
فيفى : ياريت هو يوافق بس وانا اكون خدامله ولولاد
سيف : بصدمة يعنى انتى ممكن توافقى
فيفى : هزت راسها موافقة
سيف : انتى مش مطلوب منك تكونى خدامة ليه ولولادى انتى هتكونى فوق رأسى مرأتى وام ولادى
يوسف : يبقى بامر الله انتى وسجدة وفاتن كتب كتابكم بعد يومين
احمد : طب وانا يخرببيتك انا مصدقت الاقى بنت الحلال
هاشم : هههه انتى حبيتى يابطة
احمد : ايوه عندك مانع ابو فقرك
يوسف : ما انا قولت بعد يومين على ما الزفت يكتب كتابة على لواحظ ويطلق وبما انه مش هيدخل عليها مش هيكون ليها شهور عدة وهنكتب كلنا بعد بكرة
شهاب : عقبالك يابدرية ربنا يرزقك بابن الحلال
بدرية : هههههه مين اللى هيرضى يتزوج لقيطة ياهندسة
هاشم : انتى جوهرة بامر الله هتلاقى نصيبك انا طالع اطلع فريدة شكلها مرهق
احمد : استنى تاخد الحقنة
هاشم : هى هتتعود تنام طبيعى ولو معرفتش انت موجود
يوسف : دادة سيدة ممكن تظبطى عشا اى حاجة للكل
صفية : انا محضرة العشا للكل تعالوا يابنات نجيب الاكل البقاء لله
هاشم : ام خالد عوز اكل بس مع فريدة فوق
شهاب : يالعبك ياهندسة
هاشم : امشى ياض ابو فقرك يلا ياقمر واخدها وطلع دخل اقعدى هنا لحظة ودخل الحمام ملئ البانيو وجه خلع العباية واخدها بين يدية كطفلتة ووضعها داخل البانيو وقام بمساعدتها لكى تتم دوشها الباب خبط
هاشم : خليكى ده اكيد العشا
فريدة : حاضر ممكن تجيب هدومى
هاشم : عيونى وطلع واغلق باب الحمام خلفه وفتح باب الغرفة وجد صنية الطعام موضوعة على الارض ومفيش حد تبسم واخذ الصنية ودخلها و دخل لطفلتة ورفعها بين يديه وخرج وضعها على السرير وبفوطة صغيرة اخذ يخفف جسدها وشعرها
فريدة : عوزة البس حاجة
هاشم حاضر واحضر لها قميص يصل الى فوق الركبة والبسة لها واخذ المشط ومشط شعرها يلا ياحبيبتى كلى لقمة علشان انا محتاجك تنامى فى حضنى بصراحة حضنك وحشنى
فريدة : مليش نفس عوزة انام
هاشم : لا ياماما عوز اتفرج على فيلم رعب زى امبارح غمز لها
فريدة : انت قليل الادب
هاشم : عارف والله يلا اخلصى واكلها بيده واخذها فى حضنة وحشتينى ياقلبى
فريدة : وانتى كمان
هاشم انا ايه
فريدة : حطت وشها فى صدره وسكتت
هاشم : قلع التيشرت وشغل التليفزيون عوزة تتفرجى على ايه
فريدة : اللى انت عوزة
هاشم : انا هاحكى ليكى فيلم انما ايه رومانسى واخذ يتزوق طعم الفروالة من شفاها فما كان منها الا ان بدلتة قبلاتة وفاخذها ودابو فى بحر من الحب والحنان
شهاب : ممكن اخد مرأتى واطلع
احمد : ماانت قاعد منورنا ياهندسة ههههه
شهاب : ادم ممكن لو سمحت تنادى هيام عوز انام
يوسف : ماتطلع تنام هو حد ماسكك هههه
سيف : اطلع نام واحلام سعيد انا جاى انام معاك
شهاب : مسك زجاجة المية انتم هتقسموا عليه البارد طلع من بدرى موركوش الا انا
ادم : اهدى ياهندسة يلا ياقمر مع زوجك ربنا يسعدكم
شهاب : مسكها من ايده واخدها وطالع
بسنت : عمو شهاب اجاى معاك
شهاب ماانتى لازم تطلعى بير غتاتة زى ابوكى لا روحى نامى مع عمو يوسف ولا اقولك عمو احمد معاه شيكولاتة فى جيبه
احمد : يخرببيتك دى بتاعه مرأتى ابعدو عنى ياعفريت
شهاب : ههههه من اعمالهم سلط عليهم
هيام : انت مشكلة بجد
شهاب : انا واحد مشتاق لحضنك خلاص معدش قادر
هيام : انت قليل الادب
شهاب : عارف وعوز اوريكى احلى قلةه ادب وفتح باب حجرتة فزهلت لما رأت رأت شموع والاوضة مفروشة ورد احمر والسرير به قلب ومكتوب بحبات الشيكولاتة بحبك
هيام بدموع : دة علشانى
شهاب : ده علشان اجمل عروسة ده اقل حاجة ياقلبى بحبك كتير
هيام : حضنته جامد وباسته من خده
شهاب تعالى ناخد شور ونصلى ركعتين الاول
هيام : حاضر فشالها ودخل بيها الحمام اخدو شور وخرج وقال هاطلع احضر لبسك اتوضى ماشى
هيام : حاضر
احمد : ست الكل عوزك تاجى معايا نعمل التحاليل والاشاعات اللازمة ماشى
ادم : هو فى ايه ممكن افهم
احمد : بما انى شايف. قدامى انسان كامل العقل والرجولة عوز اقولك انى شكك
خديجة : من فضلك اسكت
ادم : انا كنت حاسس انها تعبانة مش حكاية مغص فى جنبها عندها ورم صح
احمد : صح ياادم ولسة فى اوله
ادم : امى مش هترضى تخرج بر المزرعة الا بعد كتب كتاب اخواتى معلش يادكتور ادينى بس اسم معمل كويس وانا هاروح بيها
احمد : انا هروح معاها المستشفى بتاعتى نعمل كل حاجة فى ساعتين زمن
ادم : حاضر ممكن نروح بكرة ياماما ارجوكى انا محتاجك معايا مقدرش اعيش من غيرك
خديجة بدموع حاضر ياقلب امك
سجدة : مالك ياماما ادم هو فى ايه
لواحظ : اوعك تكون زعلتها يادكتور
احمد : عيون الدكتور هى زعلانة علشان هيام وفريدة بعدو عن حضنها
ادم : انا معاكى ياست الكل وبعد يومين و الشقة هتكون لينا انا وانتى و اختى بدرية
بدرية : معقولة انا هافضل اختك ياادومة
ادم : طول العمر ابت
بدرية بدموع : ربنا يخليك ليه يااجدع اخ
احمد : بدرية لو فى واحد طالب حلال ربنا توافقى تتزوجية
بدرية : المهم يعرف ظروفى كويس ويراعى