خديجة : خليل اتخانق مع ابوكم وخبط رأسه فى الجدار يدوب وصل المستشفى ومات
هيام : وهتعملى اية
خديجة : اناعطيت الضابط مراد رقم عم منصور علشان يستلم الجثة ويدفنها
هيام : لا احنا لازم نروح نحضر الدفنه
ادم : انا اللى كفيل بابويه مش جدى صالح ( عم منصور )
هيام : هتعمل اية ياقلبى
ادم : معايا رقم الضابط مراد هاتصل بيه واروح استلم جثه ابويه واجيبله الكفن وادفنه بايدى ده فرض عليه ياماما
هاشم : انا كفيل بكافه المصاريف
ادم : تشكر ياهندسة انا معايا الحمد لله حضرتك ناسى انى باشتغل وشايل جزء من مرتبى للظروف
هاشم : باس دماغه اتمنى ربنا يرزقنى بابن زيك
يوسف : يلا نروح دلوقت
ادم : انا هاخد الاستاذ عمر ونجهز كل حاجة وبكرة بعد اذنكم هاخد اخواتى معايا لدفن ابويه ونرجع على طول
يوسف : انا جاى معاك
ادم : بقولك يابشمهندس لو لسة شارى اختى اكتب كتابك ولو حضرتك مش مقتنع انا بحلك من الاتفاق وكل واحد يروح لحاله
يوسف : انت بتقول ايه انا عمرى ماارجع فى كلمتى
ادم : دى زواجق مش صفقة لوخسرتها ممكن تعوضها ادى لنفسك فرصة ايه رأيك ياعروسة
فاتن : مفيش كلام بعد كلامك يااخويه ربنا يخليك ليه
شهاب : والله انا بتعلم منك يابنى تسلم اللى ربت
خديجة : انا جايه معاك ياادم
فريدة : وانا كمان عوزة اشوفه
ادم : بعد اذن زوجك ياحبيبتى
هيام : ممكن اروح اشوفه ياشهاب
شهاب : وانا كمان جاى معاكم
فاتن : انا كمان معاكم
فيفى : اجاى معاكم
خديجة : خليكى علشان الولاد دى
فيفى : حاضر ابقوا سلموا عليه والله هيوحشنى
سجدة : هاجى معاكم ممكن ياادم
ادم : بت انتى حلى عنى شوفى عمر لو وافق
عمر : يخرببيت دماغك ياادم دانت طلعت دماغك جامدة اوى
يوسف : ادم انا بكرر طلبى انا يشرفنى اطلب ايد اختك تانى
ادم : شرف ليه يابشمهندس وانا موافق بعد موافقة فاتن وماما
هاشم : تعالى يافريدة اركبى
فريدة : انتى متأكد أنه مات فعلا يعنى مفيش حد هيأذينى ويبهدلنى تانى
هاشم ركب ورا عمر خد سوق واخدها فى حضنه متخفيش محدش يقدر يأذيك طول ماانا عايش اهدى
فريدة : حاضر وحطت رأسها على كتفه واغمضت عيناه على دموع محبوسة
عمر : اركبى ياسجدة يلا
هاشم : عمر قبل ماانسى بكرة تاخد سجدة وتروح لمعتز هيوصلك للواء سراج علشان سجدة تتطلع البطاقة وشهادة الميلاد الكمبيوتر ماشى
عمر : يافرج الله احمدك واشكر فضلك يارب
شهاب : يلا اركبى ياهيام
هيام : حاضر يلا ياماما اركبى انتى وادم
شهاب خليك انت يايوسف خلص الشغل مع سيف وفاتن تاجى معانا
يوسف : بص لفاتن وقال لازم اكون معاكم سيف مرزوع متخفش مش هيمشى وفتح عربيتة اركبى ياحبيبى
فاتن : انت قولت حاجة
يوسف : قولت ياحبيبى غريبه انتى فعلا حبيبى وقلبى وكل حاجة فى حياتى
فاتن : بدموع ربنا يخليك ليه
يوسف : ما بلاش نروح معاهم ونقعد نكتب كتابنا ايه رأيك
فاتن : الايام جايه كتير فرض علينا اننا نروح نودعه حتى لوكان وحش معانا هو دلوقت بين ايدينا الذى لا يغفل ولا بينام
يوسف طبطب على ايدها سامحى ياحبيبى انتى قولتى انه دلوقت بين ايد ربنا سبحانه وتعالى
ادم يهاتف الضابط مراد
الضابط مراد : السلام عليكم
ادم : وعليكم السلام انا ادم منصور اللى كنت عند حضرتك امبارح
الضابط مراد : ايوه يا ادم شيد حيلك كنت عوزك تقول لماما ان عم منصور رفض ياجى
ادم : انا كفيل بأبويه ياحضرة الضابط انا قربت اوصل عند حضرتك
الضابط مراد/ تعالى وانا هاجاى معاك اخلص كل حاجة
ادم : تشكر حضرتك مع السلامة
هاشم : فريدة فوقى وصلنا
فريدة : حاضر واتعدلت
هاشم خليكى مكانك هنطلع للضابط مراد وننزل بسرعة
فريدة : حاضر
نزل الضابط مراد معاهم وخلص الاجراءت وادم تكفل بتمن الكفن و بالاسعاف اللى هتنقل ابوه لمثواه الاخير والبنات دخلوا لوداعه ومنهم من بكت لمنظرة ومنهما من بكت الما مما سببه لها من تعب نفسى وجسدى ومنهما من بكت لحاله عندما يوجه رب كريم ويحاسبه على ما اقترف فى حقهم اما خديجة فزادها موته قوة وصلابه رغم ما ابتليت به من عدو شرس ينهش فى جسدها النحيل
وتمر الليلة بحلوها ومرها وياتى صباح جديد
خديجة : بنات انا عوزة استلم بيت ابوكم انتم احق بيه من اى حد
فاتن : زمان جدو صالح استولى عليه
فريدة يخرج ونبيع البيت ده حقنا جدو كاتبه لابونا قبل مايموت علشانا
خديجة : انا هاكلم عبدالله المحامى وهو يتصرف
هيام : المهم محدش يحس اننا ضعفاء ادامهم
فاتن : احنا هندخل حرب مع صالح وكمان ابو الزفت خليل
هاشم بقولكم ايه انا هاكلم معتز بيعت كذا واحد من شركته تأمن لينا الطريق المهم عقد البيت يكون موجود برة البيت لانهم زمانهم قلبوا الدنيا عليه
فريدة : العقد مع ماما انا كنت اخدته هو وعقد بيت جدى لامى
ادم : يلا ياجماعة ممكن نروح انا وامى واخواتى بس وانتم شافوا اللى وراكم
يوسف لا احنا كلنا جاين معاكم
بدرية : اجاى معاكم ماشى
دكتور احمد : انا جاى معاكم
ادم : خليك يادكتور حضرتك مشغول
دكتور احمد : الواجب مفهوش مشغول ولا فاضى ياادم
وركبوا وراحوا المستشفى استلموا الجثة وعلى المقابر ومنها على منزل منصور
صالح : زى ما اتفقنا متخلوش حد يهوب ناحيه البيت انتم شارين البيت من منصور ماشى
شعوط ( شاب كان سوابق بيتصدر لاى مشكلة هو ومعه تحت ايده كذا واحد مثله عايشين على البلطجة والسرقة ولكنة تاب بعد عن الشقاوة ) حاضر ياكبير بس حسابك تقل
صالح : الحساب يجمع ياخفيف هو انا هاكلك
شعوط : طول ماانت مرعانى وانت حبيبى انما غير كده بانسى ابويه
صالح : فهمت مش عوز تهديد
هاشم : الفاتحة على روحة سامحوا يا جماعة
شهاب : يلا معتز بعت الناس زمانهم على وصول
بدرية : انا ايه النظام معايا
فاتن : عوزاكى تنفض
رواية / شنطة سفر
( قلوب موجوعة )
الفصل (30 )
~~~~~~~
هاشم : الفاتحة على روحه سامحوه ياجماعة
شهاب : يلا ياجماعة معتز بعت ناس زمانهم على وصول
بدرية : وانا ايه النظام معايا
فاتن : عوزكى تنفضى جدى صالح عوزة كل اللى معاه لانه غدار ملهوش امان
بدرية : تمام هانزل على اول الحارة هو له فى الستات
هيام : ايوه مع الاسف راجل كبير وناقص
بدرية : فينك يابنت الحاج عبدة
هيام : هتقدرى ولا
بدرية : هاقدر اللى قدرت على خليل وحاتم هاغلب فى ده سيبها على الله
هيام ونعم بالله العلى العظيم نزلها هنا وهى هتاجى ورانا
شهاب : فونك معاكى
بدرية : ايوه معايا متخفش عليه نزلنى بس
هاشم : الناس اللى معتز بعتهم فى العربية اللى واقفه على جنب وشاور. لهم
يوسف : بلاش حد منكم ينزل يابنات
خديجة : انا اللى هانزل واخرجت مفتاح من جيبها ووضعته فى الكلون فوجدت انه غير مناسب فاخدت تخبط على الباب
شعوط : من الداخل مين
خديجة : انا ام ادم مرأت المرحوم منصور
شعوط : فتح الباب اى خدمة ياست الناس نورتى ياخالتى
خديجة : انت عوز تعض فى خالتك ياشعوط متشكرة ياابن اختى
شعوط : مقدرش ياخالتى انا وافقته علشان محدش غيرنا يدخل البيت لحد ماتاجى تستلمى حق ولادك اتفضلى
خديجة : تسلم ياابن الغالية امك كويسة
شعوط : والله تعبانة ياخالتى اتفضلوا يلا ياشباب على فكرة ياخالتى انا توبت لله من خمس سنين بس لما لاقيته بيدور على حد وعرض عليه وافقت علشان اأمن ليكى الطريق والشباب دول اصحابى
هاشم : تمام تشكر خد دول راضى الراجلة اللى معاك
شعوط : عيب يا استاذ احنا اهل و ده فرض عليه
خديجة : خلاص يابشمهندس
عبدالله المحامى. : السلام عليكم
خديجة : هتعملوا ايه فى البيت يابنات
هيام : ادم هو اللى يقرر ياماما
ادم : عوزين نعمل فيه مشروع يكون خاص ببنات المنطقة مش عوز اشوف بنت محتاجة وتطلع برة البلد تبحث على لقمة العيش احنا ربنا رزقنا بالبشمهندس يوسف واللى معاه انما فى بنات بتضيع وهى بتدور على رزق اولادها
يوسف : وانا معاك فى اى شيئ ايه رايكم
فريدة : انا موافقة
هيام : وانا كمان موافقة
فاتن : انا موافقة وانتى ياماما
خديجة : انا موافقة استاذ عبد الله اعمل اللازم
عبد الله : حاضر بس عوز اعرف ايه نوع المشروع علشان اطلع الترخيص
ادم : هنفكر ايه المطلوب وابقى اخبر حضرتك
فريدة : عوزة امشى من هنا ممكن
بدرية : خدوا كل اللى مع صالح دطلع سافل ههههه
فاتن : ماانا عارفة وايه الجديد يعنى
بدرية : خلوا بالكم هو كلم ناس علشان تاجى تتشاجر معاكم واحد اسمه مرتضى
شعوط : مرتضى الصعيدى صح
بدرية : معرفش والله انا قولتله داخلة الحمام وهربت وجيت
خديجة : والعمل
هاشم متخفوش رجالة معتز لسة معانا
شعوط : انا عارف مرتضى لو كان هو مرتضى اللى فى دماغى ممكن تدخلوا جوه
شهاب : هاروح اجيب اكل وجاى
يوسف : فى ناس جاين علينا
شعوط : يااهلا بالغالى اخوا الغالى
مرتضى : وحشنى والله ياكبير
شعوط : انت جاى هنا فى منطقتى مين اللى باعتك
مرتضى : صالح هو اللى باعتنى
شعوط : بس دى خالتى وانا هنا لحمايتها ايه قولك
مرتضى : نفديك بروحى ياغالى انت جمايل فى راقبتى العمر كله
لواحظ : يابنت الحاج عبده قومى عوزة اكل
فيفى : حاضر. هو الولاد فين
لواحظ سلامة عقلك ماهم نايمين جنبك والبنات برة بيلعبوا
فيفى : يلا ياحبايبى علشان ناكل
فادى يلا اوم يلا يافارس
فارس : انا فادى و ده فارس
فيفى : لا انت فارس وانت فادى انا عارفاكم
بسنت : مامى هى اللى كانت تعرف مين فادى ومين فارس انتى زى مامى
فرحة : ممكن اقولك يامامى انا مامى عند ربنا ووحشتنى كتير
فيفى : ياحبيبة قلبى قولى اللى يريحك تعالى نحضر الاكل ونخرج ناكل برة
بسنت : ماشى يا
فيفى : قولى زى فرحة مامى
بسنت : يا مامى
فارس : عوز اكل
فيفى : تعالوا ناخد دوش ونغير وبعدين ناكل
سيف : كنتى فين يا فرحة
فرحة : كنت عند مامى
سيف الله يرحمها بصى روحى خلى دادة تجيب الاكل انا جعان
دكتور جورج : السلام عليكم
سيف : وعليكم السلام ياجورج ازيك مارينا كويسة
جورج : نحمد الرب بخير انت اخبارك هو انت لسة دايخ بالولاد كان الله فى عونك
سيف : هاعمل ايه دلوقت شغلى بقى كله تصميمات علشان مينفعش اسيب الولاد
جورج : ربنا يرزقك بالزوجة الصالحة
فيفى ماسكة الصنية وطالعة السلام عليكم
جورج : وعليكم السلام عوز اتغدا معاكم ممكن
سجدة السلام عليكم بركلولى يابنات طلعت البطاقة وشهادة الميلاد احمدك واشكر فضلك يارب
لواحظ الف مبروك ياقمر عقبال لما تكتبى كتابك
عمر : يلا يابنات الاكل وتعالوا انتم كمان
فيفى : خد الصنية واحنا جاين
عمر : حاضر يلا تعالوا
فيفى : ممكن يادكتور جورج تكتب لفادى حاجة جسمة دافئ وطالعله بقع حمرة فى جسمة
فارس : لا انا فادى
فيفى : لا انت فارس وهو فادى هو انا هاتوه عنكم
سيف بزهول طب انتى عرفتى تفرقى بينهم ازاى الوحيدة اللى كانت بتعرفهم من بعض امهم الله يرحمها
فيفى : مش عارفة بصراحة انا بحس بيهم بقلبى
جورج : متخفيش دى حساسية هو اكل فراولة
فيفى : ايوه احنا اكلنا فراولة وشربنا عصير فراولة كمان
جورج : بلاش ياكل فراولة ولو صمم هي حبة فراولة واحدة
فيفى : انا ممكن اعمل لجسمة مناعة من ناحية الفراولة
سيف : ازاى يعنى
فيفى : يعنى كل يوم ااكلة نص حبة فى تلات اربع حبة ف حبة لحد ماجسمة ياخد عليها وازودة الكمية بالتدريج
جورج : كلامك صح والله الفكرة دى ما جت على بالى برافو عليكى
سيف : كده هتتعبى مع الولاد
فيفى : ليه يعنى بصراحة انا بحبهم
عمر : يلا الاكل ولا هتتكسفوا كلوا جوه
سجدة. : كلوا واخلعوا على خفيف علشان نقعد براحتنا لما ماما تكون موجودة ابقوا تعالوا
جورج : انا كنت جاى اخد بخاطر الست خديجة وكنت عوزاها فى موضوع
سجدة : هتاجى على المغرب بأذن الله
عمر : اعملى الشاى علشان الحق اخلص الشغل اللى ورايا
جورج : بقولك ياسيف البنت دى شكلها غلبانة وبتحب ولادك ايه رأيك اتزوجها وكمل حياتك
سيف : وهى هتوافق تراعى اربع ولاد. لا حرام عليه اظلمها معايا
عمر : والله دول بنات نحتت فى الصخر ورغم اللى مروا بيه الا انهم محافظين على نفسهم وعند اللازوم رجالة
جورج : كنت عوز اقنع الست خديجة نعمل ليها تحليل انا شاكك فى حاجة
عمر : فى حاجة معينة
جورج : مع الاسف انا شاكك يكون عندها