رواية في يوم وليلة
الفصل السابع7
بقلم منار حمدي
فى الصعيد عند حلا
ياربى وبعدين اعمل ايه دلوقتى انا عارفة ان ندي كل الكلام اللى قالتهولى من ورا قلبها
flash back
روح ياعمى رد على الناس وقولهم انك موافقة
حلا : ندى الحقينى عاوزين يجوزونى علي ود العمدة
ندى بجمود : وماله علي يا حلا زينت شباب البلد
حلا : انتى مش عارفة ماله ياندى
ندى : لا مش عارفة ومش عاوزة اعرف يابت عمى انا كل اللي عارفاه انك لازم توافقى علشان خاطر الراجل الغلبان والست الغلبانة اللى عاوزين يفرحو بيكى دول
حلا : بس انا ياندى مستحيل ابني سعادتى علي حساب سعادتك يابت عمي
ندى بعصبية : وانتي مالك انا راضية
حلا : بس انا بقي مش راضية و الجوازة دى مش هتم ولو علي جثتي
ندى : افهمي يا حلا هو لو شارينى ورايدنى كان اتقدملي
حلا : ما انتي اللي صديتيه ياندى
ندى : لا انا ماصديتش حد انا لما قالي انا رايدك وبحبك قولتيلو خش البيت من بابه وابويا قدامك
حلا : بس انا عارفة انك بتحبيه ومن زمان ياندى اتجوز حبيبك ازاى يابت عمي
ندى : بس هو مابيحبنيش لو بيحبنى كان رادنى فى الحلال لكن ده شكلو كان عاوز يتسلى بيا
حلا بس ياندى
ندى : مابسش ياحلا ماتخلينيش اندم انى فضفضت معاكي بالكلام فى يوم من الايام
حلا : برضو لا
ندى : يعني هطلعى ابوكى عيل بعد ما رد علي الناس
علي العموم براحتك بس لو عملتي كدة انا لا بت عمك ولا اعرفك
وسابت حلا وخرجة من الاوضة ومن البيت كله وقلبها مجروح والدموع فى عينيها علي حب عمرها اللي عاوزة تجوزو لغيرها back
يارب اللى فيه الخير قدموهولنا يارب
فى قصر الاسيوطى
قفل اسد اللاب توب وبص لاخوه
اسد: انت كويس يا انس
انس الدموع مغرقة وشه وحاسس ان هو فى كابوس مش عارف يقوم منه
اسد: انس رد عليا انت كويس
انس بصله وشاورله بدماغه بمعنى ايوه وسابه وطلع
اسد: استنى انا جاى معاك
انس: لا انا عاوز اقعد لوحدى وسابه وطلع اوضته
وبعد مرور 5ايام تحديدا يوم الخميس
فى الصعيد
فى بيت العمد
اعمل ايه ياربى دلوقتى ارفض وابويا يغضب عليا ولا اوفقه على اللى فى دماغة
flash back
مبروك يا علي يا ولدى
جمعة ابوعلي : انا اتكلمتلك علي بت ابراهيم وردو عليا انهاردة ووافقوا والفاتحة يوم الخميس
علي : ليه كدة بس يابويا انا قولتلك عاوز اتجوز بت عمى عبدالله اخو ابراهيم
ابو علي : ما البت وبت عمها واحد
علي : لا مش واحد وانا رايد بت عمها يابوى
ابو علي : يا ولدى افهم انا عاوز الارض اللى بحرى البلد وإبراهيم رافض يبيعها ف لما انت تتجوز بته هناخدها وتبقي بتاعتنا ومن غير فلوس انا محتاج الأرض دى عشان كدة انت لازم تتجوز بته
علي : كل ده عشان الأرض
ابو علي : انت عارف الأرض دى هتدخل كردون المبانى وتبقى بملايين
علي : وان قولتلك لا يا بويا
ابو علي : تبقى لا انت ولدى ولا اعرفك وقلبي وربي غضبنين عليك ليوم الدين back
قطع تفكيرو دخول ابوه
ابو علي: هاه قررت ايه ياعلي هتاجى معاي ولا لا
على: حاضر يا بويا جاى معاك انت عارف انا ما اقدرش اعصاك واصل
ابو على: ربنا يبارك فيك ياولدى
على فى نفسه انا لازم اتصرف بس من غير ما اغضب ايويا ولا انفزله اللى فى دماغو
عند حلا فى الاوضة دخل ابوها عندها
ابراهيم ابو حلا بجمود: قررتى ايه يا بت ابوكى
حلا وعيونها منفخة وحمرة من البكاء وراسها فى الارض: اللي تشوفو يا بويا انا ما اقدرش اكسرلك كلمة
ابو حلا بقصوة: طيب جهزى نفسك قراية فاتحتك بعد المغرب
حلا: متى كنت قاسي عليا كدة يا بويا
ابو حلا: انتى اجبرتينى على كدة
سابها وجه يمشى نادت عليه
حلا: سامحنى يا بويا والله غصب عني سامحني وجريت عليه وهو حضنها وفضلت تبكي وابوها ادايق من نفسو انو قسى عليها كل ده واتمني ان لو كان ليه ابن يوقف فى ضهره ويبقى سند لاخواته وطبطب علي ضهر بنته وقالها ماتزعليش منى انا بعمل كل ده عشان مصلحتك. ..
وهى هزت راسها بمعني عارفة والبيت اتملا ناس والزغاريت وجات ندى بنت عمها
ندى: مبروك يا حلا خير ما عملتي يابت عمي
حلا بصتلها بصت لوم وعتاب: الله يبارك فيكى يا ندى
واتفقو وقرأو الفاتحة وانطلقت الزغاريت فى بيت حلا
دخل ابو حلا ونادى عليها
ابو حلا: تعالي يا حلا عشان تقعدى مع عريسك
دخلت حلا مع ابوها وسلمت علي خطيبها وسابهم ابوها وطلع
حلا لنفسها: خلاص هو ده الوقت المناسب اللي اتكلم معاه فيه
ام حلا برة: يلا ياجماعة نروح نبارك للعرسان
الكل: يلا
الكل وقف الا ندا
ام حلا: خير يا ندى يابتى مش هتروحى معانا ولا ايه
ندى: لا يامرت عمى جاية
عند حلا: علي انا كنت عاوزك فى موضوع
علي: موضوع ايه اتفضلي قولي
حلا لسة هتتكلم ودخلو المعاذيم عشان يباركولهم وعلي بيدور بعنيه عليها لحد مادخلت اخر وحدة سلمت على حلا وبركتلها وجت تسلم علي على واتقابلت عنيهم فى نظرة طويلة كلها لوم وعتاب وحب وشوق وحنين حتي كلمت مبروك طلعت من بوقها زى الخنجر واتغرزة فى قلبه بصتله بصة عمره ما هينساها قبل ماتمشى مشيت
فاق علي علي صوت حلا
علي: هاه بتقولي جاجة ياحلا
حلا: اه بقولك لما انت بتحبها قوي كده خطبتنى انا ليه
علي: هى مين دى
حلا: على ما تلفش وتدور انا بتكلم علي ندى وعلى فكرة انا عارفة كل حاجة
علي: ولما انتي عارفة وافقتي عليا ليه
حلا: انا اللي عاوزة اعرف منفين انت بتحب بت عمى وجيت اتقدمتلي انا
علي:انا ما كنتش اعرف
حلا: ماكنتش تعرف ايه
علي: ان ابويا طلب يدك ليا غير بعد ابوكى ما وافق
حلا: طيب ماقولتش لا ليه
علي: مقدرتش اعصى ابويا واخرج عن طوعو
حلا: وانا كمان مقدرتش اوقف فى وش ابويا
علي: طيب والحل
حلا: يحلها ربنا من عندو
علي: ونعمة بالله انتى كنتي عاوزة تقوليلى علي حاجة قبل اهلنا مايدخلو يباركولنا
حلا: كنت عاوزة اتكلم معاك فى موضوع ندا
علي: اممممم حلا كنت عاوزك تتكلمى مع ندا وتفهميها اللي حصل
حلا: لدرجة دى بتحبها ياعلي
على: واكتر مماتتخيلي كمان
حلا:طيب ليه قعدت كل ده وما اتقدمتلهاش
علي:انا بحبها من زمان ولازم اشوفها كل يوم من بعيد احنا عمرنا ما اتكلمنا لاكن عنينا كانت بتتكلم
حلا:اممممم ياعينى يا عينى طيب وما زهقتش
علي: لا بس حبيت اخد خطوة لقدام وروحت اعترفتلها عشان اتاكد من مشاعرها نحيتى وينفع اتقدم ولا الوقت مش مناسب
حلا: وانت بعد النظرات دى كلها كنت عاوز تتاكد
على: ايوه طبعا ما انا ماكنتش متاكد مية فى المية يعني
حلا: وبعدين
على: اتكلمت معاها ولقيت فى قبول وطلبت من ابويا يكلم ابوها بس لقيته جاي بيقولى ان انتى العروسة وابوكى وافق وانتي عارفة الباقى
حلا: طيب ليه ابوك يطلب يدى انا مدام انت قايله علي بت عمى
علي بكذب: معرفش
حلا: يمكن اتلخبط بينا واتحرج ما يوضح
على: يمكن
حلا:خلاص انا هفهم ندى وان شاء الله كل حاجة هتتحل
على: ياريت
بعد مرور عشر ايام
فى قصر الاسيوطى
اسد: هاه يا دادة انس عامل ايه دلوقتي
دادة فاطمة: مافيش جديد ياابنى مش عاوز لا ياكل ولا يشرب ولا حتي يكلم حد وخطيبته هتتجنن علية
اسد: اوعى تكونى قولتيلها حاجة
داده فاطمة: لا هى فاكرة ان حالته دى بسبب موت والدته
اسد: طيب حضرى العشا بتاع انس عشان اطلعهوله
دادة فاطمة: اهو جاهز زى كل يوم طلعهولو يبنى احسن ده مش بياكل ولا بيشرب طول اليوم غير الوجبة اللي انت بتطلعهالو
اسد: اعذريه يادادة اللى هو فيه مش قليل برضو
داداة فاطمة: عندك حق يابنى
عند انس فى الأوضة
اسد: انت هتفضل كدة كتير
انس بصله: كدة ازاى
اسد: كده منظرك ده وحالتك اللى بتسوء كل يوم انا سبتك اسبوعين براحتك ومحبيتش اضغط عليك لاكن كدة كفاية
انس: كفاية ايه وانا عملت حاجة
اسد: ما هى المشكلة انك مش عامل حاجة انت محسسنى ان الدنيا وقفة خلاص
انس بصوت عالى: وانت شايف ان اللي حصل ده عادى فى يوم وليلة حياتى اتلخبطت وبقى بابا مش بابا وحبيبتى مابقتش بنت عمى وعمى اللي الله واعلم هيبقى رد فعله ايه لو عرف ان انا مش من العيلة عاوزنى اعمل ايه
اسد: وانت بقى شايف الحل انك تحبس نفسك فى الاوضة
انس: امال عمل ايه انا تعبت من التفكير يا اسد
اسد: اهدى يا انس وانا معاك وهكون فى ضهرك فى اي قرار انت هتاخده لوعاوز تقفل علي الموضوع ده خالص يبقى اعتبر مافيش حاجة حصلة ولو عاوز تدور علي اهلك انا معاك برضو بس اعمل حسابك انت مش هتبعد عنى ابدا ومحدش هياخدك منى
انس اترمى فى حضنه وقاله
انس:ولا انا اقدر استغنى عنك ياحبيبي والله
اسد: طيب يلا يابطل ادخل خدلك دش ميه واحلق دقنك وظبط نفسك وتعالى عشان نتعشي عشان انا هموت من الجوع
انس: حاضر
فى المدريرية
مصطفى: ما كفاية ياعمر باشة احنا اتفحتنا الفترة اللي فاتت
خالد: ايوة علي الاقل نروح بدرى شوية
عماد: حرام عليك انا مراتى كل يوم بتتخانق معايا ومنكد عليا فاكرانى بخونها بسبب تاخيري كل يوم
عمر: لو خلصتو رغى كملو شغلكم
عماد:ربنا علي الظالم والمفتري
عمر: بتقول حاجة يا عماد
عماد: هه لالا يافندم انا بس بقول يارب مراتى تكون سخنت الميه اللي هغسل بيها الموعين
الكل: ههههههههههههه
عمر: بضحك طيب قومو روحو وتعالو بكرة بدرى عشان نخلص اللي ورانا
عماد: روح الله يعمر بيتك ياشيخ
خالد:خلاص ياحبيبي انت هتشحت
عمر: دقيقة كمان وخليكم تباتو هنا
الكل جرى على برة
فى الصعيد
فى بيت عبدالله عم حلا
حلا: ايه يا بتى بقالك من يوم الفاتحة وانتى مختفية ومحدش شايفك
ندى: ولا مختفية ولا حاجة ادينى تحت النظر
حلا: انا مش بعتلك وقولتلك تعالى عشان عاوزاكى فى موضوع مهم
ندى: معلش ياحلا ماكنش فاضية
حلا: طيب فى
حد عاوز يشوفك ويتكلم معاكى
ندى: حد مين
حلا: لما تاجى هتعرفى
ندى: يابتى ماتقولي وتخلصى
حلا: قولتلك شوية بعد العشا حستناكى